Śpiewnik kościelny/Nużeśmy Chrześcijanie
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Nużeśmy Chrześcijanie |
| Pochodzenie | Śpiewnik kościelny |
| Redaktor | Michał Marcin Mioduszewski |
| Data wyd. | 1838 |
| Druk | Stanisław Gieszkowski |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały rozdział Pieśni na Boże Narodzenie |
| Indeks stron | |
![\relative c {\clef tenor
\key f \major
\autoBeamOff
\override Score.BarLine #'transparent = ##t
\stemUp f2 g4 a2 bes4 a g a2 f g4 a2 bes4 a g a2 |
\break
g4 g g f8[ e] d2
\override Score.BarLine #'transparent = ##f
\bar ":|"
f4 \override Score.BarLine #'transparent = ##t
e f g f e2 |
\break
f4 e f g f e2 f4 d e cis d2 |
\break
f4 e f g f e2 |
f4 e f g f e2 a4.
\break
g8 f4 e d2
\override Score.BarLine #'transparent = ##f
\bar "|."
}
\addlyrics { \small {
Nu -- żeś -- my Chrze -- ści -- ja -- nie, ser -- de -- cznie się ra -- duj -- my dnia dzi -- siej -- sze -- go,
A -- by sza -- tań -- ską moc I je -- go wszy -- stką złość wiecz -- nie za -- gu -- bił,
A nas Chrze -- ści -- ja -- ny, Za swe wła -- sne sy -- ny so -- bie po -- ślu -- bił.
} }
\addlyrics { \small {
Że się ra -- czył na -- ro -- dzić z_czy -- sto -- ści Pa -- nień -- skiej Syn Bo -- ga ży -- we -- go,
} }](http://upload.wikimedia.org/score/q/0/q09h3i6ub43jx2bsge9sla7ej9p3nkv/q09h3i6u.png)
Nużeśmy Chrześcijanie,
serdecznie się radujmy dnia dzisiejszego,
Że się raczył narodzić
z czystości Panieńskiej Syn Boga żywego:
Aby szatańską moc,
I jego wszystką złość wiecznie zagubił;
A nas Chrześcijany,
Za swe własne syny sobie poślubił.
O temci oni święci,
Ojcowie i Prorocy, Opowiadali:
Że niebieskie obłoki,
Zbawcę na świat szeroki, Wypuścić miały.
Aarona różdżka,
Aarona różdżka, Zakwitnąć miała;
Co Córka Syońska,
Co Córka Syońska, Już doczekała.
Anieli którzy w niebie,
Bogu w ludzkiej osobie, Chwałę dawali;
Na powietrzu będący
Społem się radujący, Głosem wołali:
Ludzkiemu plemieniu,
Na tem uniżeniu, Pokój serdeczny;
Na wysokiem niebie,
Bądź cześć, chwała tobie, Boże wszechmocny.
Królowie z Saby, z Tarsu,
Tegoto prawie czasu, Wnet przyjechali;
Znakiem gwiazdy niebieskiej,
Na miejsce z sprawy pańskiej, Drogę wiedzieli;
Dary jemu dali,
I przed nim klękali, Z radością wielką;
Z jego narodzenia,
Pełni podziwienia, Z pociechą wszelką.
Narodził się w Betleem,
Miasteczku Dawidowem, W ubogim domie;
W pieluszki uwiniony,
W jasłeczkach położony, Leży na słomie.
Wół i osieł niemy,
Z posługami swemi , Wdzięczni mu byli;
Znając Pana swego,
Nam narodzonego, Przed nim klękali.
Pasterze krajów onych,
Pilnie strzegąc trzód swoich, Weseli byli;
I że narodzonego,
Od wojska Anielskiego, Być usłyszeli:
Do Betleem wszyscy,
Panu swemu ku czci, Wnet się udali;
Tam w jasłkach nagiego,
I rodzice jego, Przy nim naleźli.
Z tego się my radujmy,
I wdzięcznie przywitajmy, Pana naszego;
Że się raczył narodzić,
Chciejmyż jemu wdzięczni być, Z serca prawego;
Jemu dziś śpiewajmy,
Jemu chwałę dajmy, Mówiąc bez miary:
Tobie chwała Panie,
Tobie dziękczynienie, Za twoje dary.
