[816]
Pomnijmy że z łaski Boga ku Częstochowie
Idziemy, do Pani co się Matką nam zowie:
Którą wychwalamy, mile pozdrawiamy,
Zdrowaś Maryja.
Tej się wszyscy polecajmy w drogę zebrani,
Wyznając żeśmy jej słudzy oraz poddani.
Którą wychwalamy i t. d.
[817]
Boże Ojcze wspomóż chęci, gdy się wznosimy
Sercem ku twej świętej córze, strzeż nas prosimy.
Którą wychwalamy i t. d.
Prowadźże nas Synu Boży do twojej matki,
Jako w drodze obłąkane jej nędzne dziatki.
Którą wychwalamy i t. d.
Kieruj Duchu święty Boże, serca skruszone,
Ku czci twej oblubienicy przysposobione.
Którą wychwalamy i t. d.
Domów naszych strzeż od szkody ręki zawziętej,
Oblubieńcze matki Boga, Józefie święty.
Którą wychwalamy i t. d.
Ratuj prosim nasz dobytek w nieszczęścia toni,
Sługo Syna Boskiej matki święty Antoni.
Którą wychwalamy i t. d.
Aniołowie święci którym straż nasza dana,
Usuńcie nam ku tej w drodze zdrady szatana,
Którą wychwalamy i t. d.
Idźmyż przeto podróżnicy w drogę szczęśliwie,
W jak największej spokojności ku tej skwapliwie,
Którą wychwalamy i t. d.
A gdy jej przybytek święty zdala ujrzymy,
W największej ducha pokorze na twarz padniemy.
Którą wychwalamy i t. d.
Tymczasem jej obraz święty w myśli stawiajmy,
I jak pełen cudnych wdzięków dobrze zważajmy.
Którą wychwalamy i t. d.
Oto z pięknych farb złożona postać jej święta,
Wszechmocnej mocy prawicą twarz jej wytknięta.
Którą wychwalamy i t. d.
[818]
Patrzmy w duchu na jej lice, ach jak ozdobne!
Blask księżyca przewyższają, słońcu podobne.
Którą wychwalamy i t. d.
Głowę świętą ma skłonioną, by nas grzeszników
Mogła słuchać, chociaż wielkich jej niewdzięczników.
Którą wychwalamy i t. d.
Wejrzyjmy na piersi święte, któremi karmi
Stwórcę świata, szczęście nasze, cieszmy się marni.
Którą wychwalamy i t. d.
Ręką świętą, co unosi dziedzica nieba,
Czyliż nie da nam ta Pani, czego potrzeba.
Którą wychwalamy i t. d.
Oto na znak że uprosi Pana naszego,
Palce święte przyłożyła do serca swego.
Którą wychwalamy i t. d.
Oczy święte pełne pociech tej dobrej matki,
Nie zginiemy, bo je zwraca na swoje dziatki.
Którą wychwalamy i t. d.
Owo zgoła większych pociech jak w jej obrazie,
Nie dozna człek w swych przykrościach i w smutnym razie.
Którą wychwalamy i t. d.
I jakże jej nie dziękować za wszystkie dary,
Które na nas Pani świata sypie bez miary.
Którą wychwalamy i t. d.
O Panienko Częstochowska błagaj nam Syna,
Niech nas w prośbach zawsze dojdzie słodka nowina.
Którą wychwalamy i t. d.
Twa przyczyna wielowładna, któż wątpić może,
Że tak w życiu jak przy śmierci wielce pomoże.
Którą wychwalamy i t. d.
[819]
Nie masz jak na Jasnej Górze u twego tronu,
Gdziebyśmy życzyli sobie być aż do zgonu.
Którę wychwalamy i t. d.
Woda owa co jest w studni świętej Barbary,
Nie wskazujeż twoich cudów i łask bez miary.
Którą wychwalamy i t. d.
Prawda Pani iż pogłoska takowa słynie,
Że twa łaska tak jak dawniej więcej nie płynie.
Którą wychwalamy i t. d.
Lecz to mówi głów przewrotnych język swawolny,
A ty masz łask tak jak dawniej szafunek wolny.
Którą wychwalamy i t. d.
Żaden pewnie z bezbożników nie chce znać tego,
Który ma chęć znów krzyżować Syna twojego.
Którą wychwalamy i t. d.
Niech zły bogacz z nas się śmieje, tyś nam fortuna,
Ty nas Pani przyjm ubogich do twego łona.
Którą wychwalamy i t. d.
Oto wszystko opuściwszy idziem do ciebie,
Niosąc serca i co mamy, przyjm to dla siebie.
Którą wychwalamy i t. d.
W tej to myśli wspólnie idziem, abyśmy tobie
Choć raz w życiu hołd oddali, niż legniem w grobie.
Którą wychwalamy i t. d.