Śpiewnik kościelny/Pomnijmy że z łaski Boga ku Częstochowie

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Pomnijmy że z łaski Boga ku Częstochowie
Pochodzenie Śpiewnik kościelny
Redaktor Michał Marcin Mioduszewski
Data wyd. 1838
Druk Stanisław Gieszkowski
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały rozdział Pieśni o Najświętszej Maryi Pannie II
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

PIEŚŃ I.
Gdy Kompanija wychodzi do Częstochowy.


Uwaga. Po odprawionej spowiedzi ś. aby podróż była zasługującą na zbawienie, i po wysłuchaniu Wotywy w kościele Parafijalnym lub innym, Kompanija wychodząc z kościoła, którą zwykli wyprowadzać uroczyście z chorągwiami a nawet i z muzyką, zaczyna Pieśń następującą, której każdą strofę muzyka przegrywa.


   \relative c {
      \clef "tenor"
      \key f \major

      \autoBeamOff

      \repeat volta 2 { c4 f f g | a a g g | c2 bes | \break
      a4 a f2 }
      \repeat volta 2 { c'2 a | c4 c bes a | bes2 g | \break
      bes4 bes a g | f2 a | c4 bes a2 }
   }
   \addlyrics { \small {
   Pom -- nij -- my że z_ła -- ski Bo -- ga ku Czę -- sto -- cho -- wie
   Któ -- rą wy -- chwa -- la -- my, mi -- le po -- zdra -- wia -- my,
      Zdro -- waś Ma -- ry -- ja.
   } }
   \addlyrics { \small {
   I -- dzie -- my, do Pa -- ni co się Ma -- tką nam zo -- wie:
   } }

Pomnijmy że z łaski Boga ku Częstochowie
Idziemy, do Pani co się Matką nam zowie:
Którą wychwalamy, mile pozdrawiamy,
Zdrowaś Maryja.

Tej się wszyscy polecajmy w drogę zebrani,
Wyznając żeśmy jej słudzy oraz poddani.
Którą wychwalamy i t. d.

Boże Ojcze wspomóż chęci, gdy się wznosimy
Sercem ku twej świętej córze, strzeż nas prosimy.
Którą wychwalamy i t. d.

Prowadźże nas Synu Boży do twojej matki,
Jako w drodze obłąkane jej nędzne dziatki.
Którą wychwalamy i t. d.

Kieruj Duchu święty Boże, serca skruszone,
Ku czci twej oblubienicy przysposobione.
Którą wychwalamy i t. d.

Domów naszych strzeż od szkody ręki zawziętej,
Oblubieńcze matki Boga, Józefie święty.
Którą wychwalamy i t. d.

Ratuj prosim nasz dobytek w nieszczęścia toni,
Sługo Syna Boskiej matki święty Antoni.
Którą wychwalamy i t. d.

Aniołowie święci którym straż nasza dana,
Usuńcie nam ku tej w drodze zdrady szatana,
Którą wychwalamy i t. d.

Idźmyż przeto podróżnicy w drogę szczęśliwie,
W jak największej spokojności ku tej skwapliwie,
Którą wychwalamy i t. d.

A gdy jej przybytek święty zdala ujrzymy,
W największej ducha pokorze na twarz padniemy.
Którą wychwalamy i t. d.

Tymczasem jej obraz święty w myśli stawiajmy,
I jak pełen cudnych wdzięków dobrze zważajmy.
Którą wychwalamy i t. d.

Oto z pięknych farb złożona postać jej święta,
Wszechmocnej mocy prawicą twarz jej wytknięta.
Którą wychwalamy i t. d.

Patrzmy w duchu na jej lice, ach jak ozdobne!
Blask księżyca przewyższają, słońcu podobne.
Którą wychwalamy i t. d.

Głowę świętą ma skłonioną, by nas grzeszników
Mogła słuchać, chociaż wielkich jej niewdzięczników.
Którą wychwalamy i t. d.

Wejrzyjmy na piersi święte, któremi karmi
Stwórcę świata, szczęście nasze, cieszmy się marni.
Którą wychwalamy i t. d.

Ręką świętą, co unosi dziedzica nieba,
Czyliż nie da nam ta Pani, czego potrzeba.
Którą wychwalamy i t. d.

Oto na znak że uprosi Pana naszego,
Palce święte przyłożyła do serca swego.
Którą wychwalamy i t. d.

Oczy święte pełne pociech tej dobrej matki,
Nie zginiemy, bo je zwraca na swoje dziatki.
Którą wychwalamy i t. d.

Owo zgoła większych pociech jak w jej obrazie,
Nie dozna człek w swych przykrościach i w smutnym razie.
Którą wychwalamy i t. d.

I jakże jej nie dziękować za wszystkie dary,
Które na nas Pani świata sypie bez miary.
Którą wychwalamy i t. d.

O Panienko Częstochowska błagaj nam Syna,
Niech nas w prośbach zawsze dojdzie słodka nowina.
Którą wychwalamy i t. d.

Twa przyczyna wielowładna, któż wątpić może,
Że tak w życiu jak przy śmierci wielce pomoże.
Którą wychwalamy i t. d.

 
Nie masz jak na Jasnej Górze u twego tronu,
Gdziebyśmy życzyli sobie być aż do zgonu.
Którę wychwalamy i t. d.

Woda owa co jest w studni świętej Barbary,
Nie wskazujeż twoich cudów i łask bez miary.
Którą wychwalamy i t. d.

Prawda Pani iż pogłoska takowa słynie,
Że twa łaska tak jak dawniej więcej nie płynie.
Którą wychwalamy i t. d.

Lecz to mówi głów przewrotnych język swawolny,
A ty masz łask tak jak dawniej szafunek wolny.
Którą wychwalamy i t. d.

Żaden pewnie z bezbożników nie chce znać tego,
Który ma chęć znów krzyżować Syna twojego.
Którą wychwalamy i t. d.

Niech zły bogacz z nas się śmieje, tyś nam fortuna,
Ty nas Pani przyjm ubogich do twego łona.
Którą wychwalamy i t. d.

Oto wszystko opuściwszy idziem do ciebie,
Niosąc serca i co mamy, przyjm to dla siebie.
Którą wychwalamy i t. d.

W tej to myśli wspólnie idziem, abyśmy tobie
Choć raz w życiu hołd oddali, niż legniem w grobie.
Którą wychwalamy i t. d.

Uwaga. Skończywszy tę pieśń, Kompanija śpiewa potem inne pieśni o NMP. czyniąc przestanki między pieśnią a pieśnią, albo między strofą a strofą. Dalej śpiewa Godzinki, Różaniec lub Koronkę o NMP. Nareszcie i inne pieśni, tak dalece, że całą podróż przepędza częścią na śpiewaniu, częścią na rozmyślaniu nabożnem. — Gdy zaś powraca, wychodzą przeciwko niej z chorągwiami, tak jak ją wyprowadzali.


Znak domeny publicznej
Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).