Śpiewnik kościelny/Wspominajmy Boże słowa
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Wspominajmy Boże słowa |
Pochodzenie | Śpiewnik kościelny |
Redaktor | Michał Marcin Mioduszewski |
Data wyd. | 1838 |
Druk | Stanisław Gieszkowski |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały rozdział Pieśni postne |
Indeks stron |
Wspominajmy Boże słowa,
Które Chrystus nasza głowa,
Z krzyża w męce swej z lamentem,
Nam zostawił testamentem.
Pierwsze słowo było jego,
Za grzeszne do Ojca swego:
Ojcze odpuść niewiedzącym,
Mnie niewinnie krzyżującym.
Racz i nam Chryste darować,
Daj nieprzyjaciół miłować,
A ich wszystkie ku nam złości,
Obróć w dobre z twej miłości.
Drugie słowo rzekł łotrowi,
Niewinności swej świadkowi:
Dzisiaj zemną będziesz w Raju,
W niewidzianych rozkosz kraju.
My też grzesznicy, łotrowie,
W twem zbawienie kładąc słowie,
Prosim Panie, odpuść grzechy,
A na Rajskie wwiedź pociechy.
Trzecie Matce rzekł o Janie:
Otoć ten się Synem stanie;
Tamże rzekł Pan Janie tobie:
Weźmij ją za matkę sobie.
Tobie Chryste raz oddany,
Niech i Świętym będę znany;
Nie wypuszczaj mnie z opieki,
Ty mnie i mych rządź na wieki.
Czwarte słowo, to słyszeli
Gdy Pan wołał: Eli Eli
Lamma sabachtani, Boże!
Ty opuszczasz któż wspomoże?
W każdym ucisku mym Panie,
Niech cię dojdzie me wołanie,
Sercem, usty krzyczącego,
Nie opuść ufającego.
Piąte słowo Pan tęskliwe:
Pragnę mówił, źródło żywe;
Pragnę mówił co z pragnienia
Ojców było i zbawienia.
Chryste najsłodsze pragnienie,
Daj z przykładem wspomożenie:
Byśmy pragnęli swojego
Zbawienia, również bliźniego.
Szóstem Pan zawołał słowem,
Gdy już konać był gotowym:
Boże Ojcze w ręce twoje,
Polecam ci duszę moję.
Boże święty, Boże wieczny,
Dzień skończywszy ostateczny,
Niech od ciebie duszę wziętą,
Tobie oddam miłą, świętą.
Siódme słowo a ostatnie,
Wszystko zamknęło dostatnie,
Gdy Pan rzekł: Już się spełniło,
Co potrzeba spełnić było.
Więc spełniwszy tajemnice,
Proroctwa i obietnice,
Racz to Chryste spełnić, sprawić,
Śmiercią twoją grzesznych zbawić.