Życież to, gdy odwróci...

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Mimnermos z Kolofonu
Tytuł	Życież to, gdy odwróci...
Pochodzenie	Obraz literatury powszechnej
Redaktor	Piotr Chmielowski, Edward Grabowski
Wydawca	Teodor Paprocki i S-ka
Data wyd.	1895
Druk	Drukarnia Związkowa w Krakowie
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Jan Czubek
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tekst Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[128]

II.

Życież to, gdy odwróci lice Kiprys^[1] złota?
Bywaj, śmierci! gdy zmierzchnie miłośna ochota,
Rozkosz tajnie kradziona i słodkie szeptanie,
Co nam wonią potrząsa żywota zaranie.
Bo gdy się już raz starość zgarbiona przywlecze,
Człowiek zrobi się lepszy, lecz krasa uciecze:
W sercu ciągle kłopoty i troskę masz wieczną,

[129]

Już wesoło nie patrzysz na światłość słoneczną,
Biedny cel kpin niewieścich, pośmiewisko dziatek:
Oj, ciężkiż nam bóg, ciężki dał życia ostatek.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Mimnermos z Kolofonu i tłumacza: Jan Czubek.

1. Afrodyta.