Życie poprzednie

Życie poprzednie
Kwiaty grzechu
Charles Baudelaire

XI

Życie poprzednie.

Długom ja żył pod cieniem portyków klasycznych,
Które słońca nadmorskie w blask wieńczyły złoty,
A szereg kolumn prostych i majestatycznych
Wieczorami się zdawał jak bazaltów groty.

Wichry, mnąc obraz nieba pod morza błękitem
Uroczyście mistycznym sposobem mięszały
Swej muzyki bogatej potężne hejnały
Ze szkarłatem wieczoru w oczach mych odbitym.

Tam to żyłem ja niegdyś śród rozkoszy cichej —
Śród lazurów — otoczon wszelkiemi przepychy!

Oblanych aromatem, nagich dziewic koło
Palmowemi liściami chłodziło me czoło,

A jedyną ich troską było podsycanie
Bólu, który mną targał w wiekuistej ranie!

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie tłumacza: Antoni Lange.