100 powiastek dla dzieci/Sznurek pereł
| ←Jedwabny kapelusz | 100 powiastek dla dzieci Sznurek pereł Christoph von Schmid |
Hebanowy krzyżyk→ | |
| Przekład: Jan Chęciński. |
SZNUREK PEREŁ.
Znakomita dama została zaproszona z dwiema córkami na wesele, które obchodzić miano w letnim pałacyku księcia, położonym wśród rozległego lasu. Wybrały się więc w bogatych sukniach, przystrojone kosztownemi kamieniami i perłami.
Na wstępie do lasu, powóz ich tak blisko najechał na krzak, że gałąź, zaczepiwszy się o ubranie głowy jednéj z panienek, rozerwała sznurek pereł, które się rozsypały po drodze.
Woźnica usłyszawszy krzyk zatrzymał konie, matka z córkami wysiadły z powozu i wraz ze służącym, więcéj niż przez godzinę zbierały rozproszone tu i ówdzie perły. Zakłopotane panienki przeczuwały, że się spóźnią na wesele, to powiększało ich zmartwienie, kiedy nagle, ujrzały ze wszystkich sił biegnącego ku nim z głębi lasu drwala.
„Wielmożne panie!....” zawołał tenże, zaledwie chwytając powietrze, „nie złorzeczcie wypadkowi, który was tutaj zatrzymał; podziękujcie raczéj Bogu, ponieważ banda rozbójników, wiedząc, że macie przejeżdżać, czatuje na was w lesie. Chciałem uprzedzić was o grożącem niebezpieczeństwie, ale niemogłem przybyć prędzéj, bom musiał nadłożyć niemało drogi, aby okrążyć rozbójników, którzy rozgospodarowali się po całym lesie. Gdyby was tutaj nie zatrzymał przyjazny traf, byłybyście panie w téj chwili okradzione ze wszystkich kosztowności, a może i narażone na utratę życia.
Bogata dama, wspaniale wynagrodziwszy usłużność poczciwego drwala, kazała stangretowi zawrócić do domu, a gdy już były daleko od lasu, rzekła do swoich córek:
„O moje drogie dzieci! jakże Bóg mądrze kieruje wszystkiem! Wasze i moje życie, zależało od tego drobnego sznureczka z jedwabiu, na który nawleczone były perły. Gdyby się niebył zerwał, może w téj chwili znalazłybyśmy okropną śmierć. Wypadek, który z pozoru wyrządził nam przykrość, był prawdziwym szczęściem. Pamiętajcie, że wszystkie przeciwności, jakie nas w życiu spotykają, Wszechmocność Boga obracać umie na korzyść, na dobro nasze.
Gdy ci błogi los się zmienia,
Kiedy w sercu ból zagości,
Pomnij, że Bóg przez cierpienia
Zwykle wiedzie do radości.
