100 powiastek dla dzieci/Uczynność bogatego i wdzięczność ubogiego


Dobrzy sąsiedzi 100 powiastek dla dzieci • Uczynność bogatego i wdzięczność ubogiego • Christoph von Schmid Żebraczka
Dobrzy sąsiedzi 100 powiastek dla dzieci
Uczynność bogatego i wdzięczność ubogiego
Christoph von Schmid
Żebraczka
Przekład: Jan Chęciński.

XXIII.
UCZYNNOŚĆ BOGATEGO I WDZIĘCZNOŚĆ UBOGIEGO.

W mroźny zimowy poranek, biedny robotnik, imieniem Tomasz, przyglądał się małemu zapasowi drzewa, leżącego przed jego chatą: „Och!” zawołał smutnie, podnosząc w niebo oczy, „mróz coraz większy, a mego drzewa co dzień ubywa, ani myśleć, aby wystarczyło na przebycie téj ciężkiéj zimy; Panie zmiłuj się nademną.”
Szczególnym wypadkiem od téj chwili drzewa przestało ubywać, a uszczęśliwiony Tomasz codzień dziękował Opatrzności, która mu cudownym jakimś sposobem w pomoc przyszła.
Pan Bóg dozwolił, że Andrzéj syn bogatéj wdowy a sąsiadki Tomasza, przechodząc usłyszał narzekania biednego robotnika.
Odtąd poczciwy ten chłopiec, z pozwoleniem matki, dokładał co noc tyle wiązek drzewa, ile ich Tomasz w dzień spotrzebował. Ten chcąc się dowiedzieć, kto mu takie dobrodziejstwo wyświadcza, dopóty pilnował, dopóki pewnéj księżycowéj nocy nie poznał wyraźnie Andrzeja.
Z początkiem wiosny, syn bogatéj wdowy wybrał się w daleką podróż. Nieobecność jego trwała kilka lat.
Jakież było jego zadziwienie, kiedy wróciwszy w jesieni, wszedł do ogrodu swéj matki. Zostawił w nim wprawdzie znaczną ilość drzew owocowych, ale zupełnie dzikich, a teraz na tychże samych drzewach znajdował jak najpiękniejsze jabłka, gruszki i śliwki.
„Jakże się to stało,” zawołał zdziwiony Andrzéj. „Doprawdy to chyba cud!”
Wtedy matka powiedziała: „że Tomasz chcąc się odwdzięczyć za pomoc udzieloną mu w drzewie, pozaszczepiał w ich ogrodzie jak najlepsze gatunki owoców.”

Dowiedziawszy się o tem Andrzéj, zaraz pobiegł do dobrego robotnika, podziękował szczerze za staranie około ogrodu jego matki, i prosił, aby na przyszłość w razie potrzeby, nigdy do nikogo się nieudawał, tylko do niego, dodając: że dla człowieka tak wdzięcznego jak on, nigdy dosyć uczynnym być nie można.

Wy, którym Bóg dostatkiem cieszyć się dozwoli,
Bądźcie dobroczynnemi dla ubogiéj braci;
Wy zaś, których Bogacze wspierają w niedoli,
Bądźcie wdzięczni, a nikt z was Bożych łask niestraci.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Christoph von Schmid i tłumacza: Jan Chęciński.