100 powiastek dla dzieci/Zwierciadło
| ←Hebanowy krzyżyk | 100 powiastek dla dzieci Zwierciadło Christoph von Schmid |
Portret→ | |
| Przekład: Jan Chęciński. |
ZWIERCIADŁO.
Matylda miała charakter nadzwyczaj gwałtowny. Matka przedstawiała jéj często, jak dalece złość brzydką jest wadą, jak szkaradny, zwłaszcza w panienkach, niepohamowany gniew o lada drobnostkę; Matylda słuchała łagodnych napomnień matki, ale o poprawie ani myślała.
Jednego dnia, siedziała z robótką przy stoliku, na którym znajdował się piękny porcelanowy wazon, napełniony kwiatami. Młodszy braciszek, bawiąc się, niechcący popchnął ją na stolik, tak, że wazon z bukietem spadł i potłukł się w drobne kawałki. Matylda natychmiast wpadła w niepomiarkowaną złość; oczy jéj dziko błyszczały, wszystkie żyłki na czole wzdęły się, przybierając kolor prawie niebieski, twarz wykrzywiła się szpetnie.
Widząc to, matka wzięła z toalety zwierciadło, i zatrzymała je przed wzrokiem Matyldy. Dziewczynka zobaczywszy swoją zmienioną postać, cofnęła się z przestrachu; gniew natychmiast ją opuścił, biedaczka zaczęła płakać.
„Przekonałaś się teraz,” mówiła matka, „jak złość czyni nas odrażającemi. Jeżeli do niéj nawykniesz, rysy twoje zwolna przybiorą piętno ciągłego niezadowolenia, cała ich słodycz zniknie, widok twój w każdym wstręt tylko obudzi.”
Od téj chwili, Matylda wzięła sobie do serca napomnienia kochanéj matki; z całéj duszy starała się pokonać zgubną skłonność do gniewu. Wkrótce, przy Boskiéj pomocy, stała się wzorem łagodności, a słodycz i umiarkowanie uczyniły ją daleko piękniejszą.
Dla tego też matka, powtarzała jéj często:
Twarz, drogie dzieci, jest zwierciadłem duszy,
Występek na niéj swą szpetność wyciska,
A gdy poprawa złe skłonności skruszy,
Czystość sumienia w jéj rysach przebłyska.
