Ałuszta w dzień (Mickiewicz, 1929)

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Adam Mickiewicz
Tytuł	Ałuszta w dzień
Pochodzenie	cykl Sonety krymskie Poezje (1929) tom I Poezje rozmaite (1817-1854)
Wydawca	Gubrynowicz i Syn
Data wyd.	1929
Druk	W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd.	Lwów
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[311]

CXIX

AŁUSZTA W DZIEŃ^[1]

Już góra z piersi mgliste otrząsa chylaty,
Rannym szumi namazem niwa złotokłosa,^[2]
Kłania się las i sypie z majowego włosa,
Jak z różańca chalifów, rubin i granaty.^[3]

Łąka w kwiatach, nad łąką latające kwiaty,
Motyle różnofarbne, niby tęczy kosa,
Baldakimem z brylantów okryły niebiosa;
Dalej szarańcza ciągnie swój całun skrzydlaty.

A kędy w wodach skała przegląda się łysa,
Wre morze i, odparte, z nowym szturmem pędzi;
W jego szumach gra światło, jak w oczach tygrysa,

Sroższą zwiastując burzę dla ziemskiej krawędzi;
A na głębinie fala lekko się kołysa,
I kąpią się w niej floty i stada łabędzi.

1. Jedno z miejsc najrozkoszniejszych Krymu; tam już wiatry północne nigdy nie dochodzą, i podróżny w listopadzie szuka częstokroć chłodu pod cieniem ogromnych orzechów włoskich, jeszcze zielonych.
2. Namaz, modlitwa muzułmańska, którą odprawiają, siedząc i bijąc pokłony.
3. Muzułmanie używają w czasie modłów różańca, który u znakomitych osób z kosztownych bywa kamieni. Granatowe i morwowe drzewa, czerwieniejące się rozkosznym owocem, są pospolite na całym brzegu południowym Krymu.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Adam Mickiewicz.