A to co ziemianie (1904)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | A to co za ziemianie |
| Pochodzenie | Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych |
| Redaktor | Karol Miarka |
| Wydawca | Karol Miarka |
| Data wyd. | 1904 |
| Miejsce wyd. | Mikołów — Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały dział I |
| Indeks stron | |
A to co ziemianie! * Bóg leży na sianie: * Leży, leży Dzieciąteczko, * Śliczne miłe Paniąteczko, * Do ludzi się uśmiecha.
Pasterze weseli, że Boga ujrzeli: * Podarunki Mu składają, * Przyśpiewują, przygrywają, * Z wielką wszystkim uciechą.
I my tam pójdziemy, cieszyć się będziemy: * Zaśpiewamy piosnkę społem, * Uderzymy o żłób czołem, * Ucieszmy Dziecinę.
Ale cóż Mu damy, kiedy nic nie mamy: * Ja barana poprowadzę, * A ja koźlę na się wsadzę * Oddamy za zwierzynę.
A potem przy żłobie wyskoczymy sobie: * Hoca, hoca bracia mili, * Ucieszmy się przy tej chwili, * A kochajmy Dziecinę.
