Afrodyta w zwierciedle
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Afrodyta w zwierciedle |
Pochodzenie | Anakreon |
Data wyd. | 1907 |
Druk | L. Biliński i S-ka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Tłumacz | Kazimierz Kaszewski |
Źródło | Skany na commons |
Inne | Cały zbiór |
Indeks stron |
54. AFRODYTA W ZWIERCIEDLE.[2]
Któż jest ten, co stworzył morze,
Lilja sterczy, tak śród fal
|
- ↑ Afros = piana.
- ↑ Tu poeta zadaje sobie pytanie: zkąd powstała Afrodyta, kto ją stworzył? Wie on dobrze, bo w dalszym ciągu wszystko powtórzył za Hezjodem (Teog. od w. 190 do 206), tylko ukrył sam początek, dla jego nieprzystojności. Według legiendy Hezjodycznej, Kronos okaleczył ojca, Urana, część odciętą rzucił w morze, i ona tam
— „Płynęła długo, aż się wzbiła piana biała
Wokół... Z niej powstała
Dziewica, która naprzód Cyteryjskie łany
Zwiedziła boskie, potem Cypr wodą oblany,
A gdzie pięknej, wspaniałej bogini nóżęta
Zgrabne stąpiły, trawa buchała na ziemi.
Piankową — Afrodyte —[1] ją bogi a z niemi
Ludzie nazwali, jako że z piany poczęta;
Kwiecistą Cytereją, świadcząc o pobycie;
Cyprydą, że na Cyprze wykwitło jej życie.
Eros jej, ładny Himer, towarzyszą stale“... i. t d.