Album pisarzy polskich/Juliusz Słowacki
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Juliusz Słowacki |
| Pochodzenie | Album pisarzy polskich |
| Wydawca | Gebethner i Wolff |
| Data wyd. | 1898 |
| Druk | W. Dunin |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Ilustrator | Henryk Piątkowski |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały album |
| Indeks stron | |
Urodził się d. 23 sierpnia 1809 r. w Krzemieńcu. Lata dziecięce i młodzieńcze spędził w Wilnie, w r. 1828 przybył do Warszawy, gdzie wstąpił do Komisyi Rządowej Przychodów i Skarbu w charakterze bezpłatnego pracownika, pisując jednocześnie poezye, które odrazu rozniosły sławę młodego poety. W r. 1831 wyjechał do Drezna, stamtąd do Paryża i Londynu. Po miesięcznym pobycie w stolicy Anglii wrócił do Paryża. W r. 1832 udał się do Szwajcaryi, gdzie bawił z górą trzy lata, a w 1836 — do Włoch. W Rzymie poznał i zaprzyjaźnił się z Krasińskim; tegoż roku pojechał do Grecyi i Ziemi Świętej, w r. 1837 powrócił do Włoch, skąd po latach dwóch przeniósł się na stałe do Paryża, gdzie umarł dnia 3 kwietnia 1849 roku. Z genialnych utworów jego na wyróżnienie zasługują: Mindowe; Marya Stuart; Lambro; W Szwajcaryi; Kordyan; Mazepa; Balladyna; Anhelli; Ojciec zadżumionych w El-Arish; Poema Piasta Dantyszka herbu Leliwa o Piekle; Podróż na Wschód; Lilla Weneda; Beniowski; Ksiądz Marek; Sen srebrny Salomei; Król Duch; Genezis z ducha; Do autora „Trzech psalmów“.
