Anielka (Rajszel)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Anielka |
| Pochodzenie | Bajki i powiastki dla dzieci z celniejszych bajko-pisarzy polskich wybrane |
| Wydawca | nakład Ernesta Wilhelma Günthera |
| Data wyd. | 1850 |
| Miejsce wyd. | Leszno |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Anielka.
„Kup mi ciastek, — drogi tato!
„A ja za to,
„Nauczę się abecadła.“
Tak ojca córka zagadła;
I dostała,
Co żądała.
„Kup mi lalkę, a nikomu
„Nie będę się przykrzyć w domu.“
Znów dostała,
Co żądała.
„Kup jabłuszek i orzechów.
„Strzedz się będę głośnych śmiechów;
„Kup mi kapelusz, jak Mamie,
„Nigdy sukienki nie splamię.“
Wszystkie te obietnice tatulko nagradzał,
Chęciom Anielki dogadzał;
Ale ona
Rozpieszczona,
Obietnic niedotrzymała:
Abecadła nie umiała.
Sukienkę nową splamiła
I w domu nieznośną była.
Ojciec mniéj odtąd córce okazywał względów,
I na przyszłość od wielu zachował ją błędów.
