Arab i wielbłąd

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Józef Waśniewski
Tytuł	Arab i wielbłąd
Podtytuł	(Bajka)
Pochodzenie	Upominek. Książka zbiorowa na cześć Elizy Orzeszkowej (1866-1891)
Wydawca	G. Gebethner i Spółka, Br. Rymowicz
Data wyd.	1893
Druk	W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd.	Kraków – Petersburg
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cała część I; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

ARAB I WIELBŁĄD.

(BAJKA).

Są czasem dziwne stworzenia —
Weźmy, naprzykład, wielbłąda:
Spokojny i cierpliwy, dola go nie zmienia,
I, by gasić pragnienie, pić niezawsze żąda.

Arabowi w podróży
Przez rozległe pustynie zabrakło raz wody,
Ze znużenia, z pragnienia wzrok omdlenia mruży,
I cierpi, choć silny i młody...

Tymczasem jego wielbłąd kroczy raźno daléj,
Nie mdleje, nie upada, ni na los się żali;
Ochrania go od cierpień w najgorętszej dobie
Zdrój, który nosi sam w sobie.

— „W sobie... — powtarza Arab, jak słowa namaza,
W sobie...“ — i kiedy chwyta rękojeść żelaza,
Rzekł wielbłąd do niego w spokoju:
— „Biada, kto w dobie skwarnej nie ma w sobie zdroju,
Próżno wtedy pustynię życia przejść się kusi,
Nawet blizki już celu swojego — ledz musi“.

Warszawa.Józef Waśniewski.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Józef Waśniewski.