Barbaro święta! perło Jezusowa (1904)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Barbaro święta! perło Jezusowa |
| Pochodzenie | Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych |
| Redaktor | Karol Miarka |
| Wydawca | Karol Miarka |
| Data wyd. | 1904 |
| Miejsce wyd. | Mikołów — Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały dział IV |
| Indeks stron | |
(O świętej Barbarze).
Barbaro święta! perło Jezusowa, * Ścieżko do nieba grzesznikom
gotowa, * Wierna przy śmierci Patronko! smutnemu, * Konającemu.
Źródło czystości, obmyta na wieki, * Nie wypuszczaj mnie z Twej
świętej opieki, * Ty mnie przygotuj na drogę wieczności, * W świątobliwości.
Spraw, by mój Jezus był dozorcą moim, * W życiu i zgonie tak jako
był Twoim, * Niech duszę moją w niebie z Twej pomocy * Z Sobą zjednoczy.
Twój i mój Jezus w świętym Sakramencie * Niech mnie nakarmi w ostatnim momencie; * Ostatnie słowo: Jezus i Marya! * Niech mnie nie mija.
W ranach najsłodszych w męce Jego drogiej, * Zakryj mnie, Panno!
od szatańskiej trwogi; * Abym umierał dobrze z Twej obrony, * Nieustraszony.
Bym mą od piekła zabezpieczył duszę, * Najbardziej wtenczas, kiedy konać muszę; * Barbaro droga, oddaj że ją Bogu * W niebieskim
progu.
Komuż bezpieczniej duszę swą polecę, * Jak Tobie, a Ty Jezusowi
w ręce * Oddaj, o perło! drogo zapłacona, * Krwią odkupiona.
Szczęście to wielkie przy mej śmierci będzie, * Gdy Jezus z Matką najświętszą zasiędzie, * Przy konającym Ty ocieraj moje * Śmiertelną znoje.
A tak wesoło konając, zawołam * I ducha mego w ręce Bogu oddam, *
Gdy przy mnie staniesz wraz z Jezusem Twoim, * A Sędzią moim.
Barbaro święta! uproś godne życie, * Bym mógł opłakać złości me
sowicie; * Po dobrej śmierci z Świętymi mieszkanie * Daj, Jezu Panie ! Amen.
