Biblia Gdańska/Proroctwo Sofoniaszowe 1
Opowiada Prorok Sofoniasz utrapienie ziemi Iudskiéy i obywatelom iéy.
Słowo Pańskie, które się stało do Sofoniasza, syna Chusego, syna Godoliaszowego, syna Amaryaszowego, syna Ezechyaszowego, za dni Iozyasza, syna Amonowego, Króla Iudskiego.
2. Wszystko zapawne zniosę z oblicza téy ziemi, mówi Pan.
3. Zniosę ludzie i bydło, zniosę ptastwo niebieskie i ryby morskie, i[1] zgorszenia z niepobożnymi; wykorzenię człowieka z oblicza téy ziemi, mówi Pan.
4. Bo wyciągnę rękę moię na Iudę, i na wszystkie obywatele Ieruzalemskie; wykorzenię z mieysca tego ostatki Baalowe i Popy iego z Kapłany;
5. I te, którzy się kłaniaią na dachach woysku niebieskiemu, i te, którzy kłaniaiąc się[2] przysięgaią przez Pana, także i te, którzy przysięgaią przez Molocha swego;
6. I te,[3] którzy się odwracaią od naśladowania Pana, i którzy nie szukaią Pana, ani się pytaią o nim.
7.[4] Umilkni przed obliczem panuiącego Pana, gdyż bliski iest dzień Pański; bo Pan zgotował ofiarę, i poświęcił wezwane swoie.
8. A w dzień[5] ofiary Pańskiéy, nawiedzę Książęta i syny królewskie, i wszystkie, którzy się obłoczą w szaty cudzoziemskie.
9. Nawiedzę téż dnia onego każdego, który próg przeskakuie, którzy napełniaią domy panów swych łupiestwem i bezprawiem.
10. A dnia onego, mówi Pan, będzie głos wołania od bramy rybnéy, i narzekanie od drugiéy strony (miasta), i skruszenie wielkie od pagórków.
11. Narzekaycie wy, którzy mieszkacie wewnątrz: bo wygładzony będzie wszystek lud kupiecki, wygładzeni będą wszyscy, którzy śrebro noszą.
12. I stanie się w on czas, że Ieruzalem szpiegować będę z pochodniami, i nawiedzę męże, którzy polgnęli w drożdżach swoich, mówiąc w sercu swoiém: Pan nie uczyni dobrze, ani źle uczyni.
13. Bo maiętność ich przyidzie na rozchwycenie, i domy ich na spustoszenie; pobuduią[6] domy, lecz w nich mieszkać nie będą; i będą sadzić winnice, ale z nich wina pić nie będą.
14. Bliski iest wielki dzień Pański, bliski iest i śpieszny bardzo głos dnia Pańskiego; tam i mocarz gorzko wołać będzie.
15. Dzień gniewu będzie ten dzień, dzień utrapienia i ucisku, dzień zamięszania i spustoszenia, dzień ciemności i mroku, dzień obłoku i chmury;[7]
16. Dzień trąby i trąbienia przeciwko miastom obronnym i przeciwko basztom wysokim,
17. W który ludzie utrapieniem ścisnę, że iako ślepi chodzić będą, ponieważ przeciwko Panu zgrzeszyli, i wylana będzie krew ich iako proch, a ciała ich iako gnóy.
18. Ani śrebro ich, ani[8] złoto ich nie będzie ich mogło wyrwać w dzień gniewu Pańskiego; bo ogniem zapalczywości iego będzie[9] ta wszystka ziemia pożarta, przeto że zapewne koniec prędki uczyni wszystkim obywatelom ziemi.
 Spis treści |
Proroctwo Sofoniaszowe 1 | Proroctwo Sofoniaszowe 2  |
|