Biblia Gdańska/Proroctwo Sofoniaszowe 3
I. Ogłoszenie utrapienia Ieruzalemczyków, i grzechów ich 1 — 7. II. Obietnica o zgromadzeniu rozproszonych, i o powołaniu Poganów do kościoła Bożego 8 — 13. III. napomnienie kościoła Bożego do radości 14 — 20.
Biada temu miastu zmazanemu i splugawionemu, gwałty czyniącemu!
2. Nie słucha głosu, ani przyimuie karności, w Panu nie ufa, do Boga swego nie przybliża się.
3. Książęta iego w pośrzodku iego są lwi[1] ryczący, sędziowie iego są wilcy wieczorni, którzy nie gryzą kości aż do poranku.
4. Prorocy[2] iego skwapliwi, mężowie przewrotni; Kapłani iego splugawili rzeczy święte,[3] zakon gwałcą.
5. Pan sprawiedliwy iest w pośrzód niego, nie czyni nieprawości, każdego dnia sąd swóy wydawa na światłość bez przestania; wszakże złośnik wstydzić się nie umie.
6. Wykorzeniłem narody, spustoszone są zamki ich, obróciłem w pustynie ulice ich, tak że niemasz, ktoby przez nie chodził; spustoszone są miasta ich, tak że niemasz ani człowieka ani obywatela.
7. Rzekłem: Wżdyć się mnie bać będziesz, przyimiesz karność, aby nie był wytracony przybytek twóy, przez to czémem cię nawiedzić chciał; ale rano wstawszy psuią wszystkie przedsięwzięcia swoie.
II. 8. Przetoż oczekiwaycie na mię, mówi Pan, do dnia, którego powstanę do łupu; bo sąd móy iest, abym zebrał narody, i zgromadził królestwa, abym na nie wylał rozgniewanie moie i wszystkę popędliwość gniewu mego; ogniem zaiste gorliwości moiéy będzie pożarta ta wszystka ziemia.
9. Bo na ten czas przywrócę narodom wargi czyste, któremiby wzywali wszyscy imienia Pańskiego, a służyli mu jednomyślnie.
10. Ci, którzy są za rzekami ziemi[4] Murzyńskiéy, pokłon mi oddaią z córką rozproszonych moich, przyniosą mi dary.
11. Dnia onego, nie zawstydzisz się za żadne uczynki twoie, którymiś wystąpiło przeciwko mnie; bo na ten czas odeymę z pośrzodku ciebie te, którzy się weselą z sławy twoiéy, a nie będziesz się więcéy wywyższało na górze świętobliwości moiéy.
12. I zostawię w pośrzodku ciebie lud ubogi a nędzny, i ufać będą w imieniu Pańskiém.[5]
13. Ostatki Izraela nie będą czyniły nieprawości, ani będą mówiły kłamstwa, ani się[6] znaydzie w uściech ich ięzyk zdradliwy; ale się paść będą i odpoczywać, a nie będzie, ktoby ie przestraszył.
III. 14. Zaśpieway[7] córko Syońska! wykrzykaycie Izraelczycy, wesel się a raduy się ze wszystkiego serca, córko Ieruzalemska!
15. Że odiął Pan sądy twoie, uprzątnął nieprzyiaciela twego; Król Izraelski iest Panem w pośrzodku ciebie, nie oglądasz więcéy złego.
16. Dnia onego rzeką do Ieruzalemu: Nie bóy się! a do Syonu! Niech nie mdleią ręce twoje!
17. Pan, Bóg twóy, w pośrzodku ciebie mocny zachowa cię, rozweseli się wielce nad tobą, przestanie na miłości swéy przeciwko tobie, i rozweseli się nad tobą z śpiewaniem, mówiąc:
18. Tęskniące po Ieruzalem zasię zgromadzę, bo z ciebie są, i smętne dla brzemienia zelżywości włożonéy na cię.
19. Oto, Ia koniec uczynię wszystkim, którzy cię trapić będą na on czas, a zachowam chromą, i wygnaną[8] zgromadzę; owszem sposobię im chwałę i imię po wszystkiéy ziemi, w któréy zelżywość ponosili.
20. W ten czas przywiodę was, w ten czas, mówię, zgromadzę was; albowiem dam wam imię i chwałę między wszystkimi narody ziemi, gdy zaś przywiodę więźnie wasze przed oczyma waszemi, mówi Pan.
 Proroctwo Sofoniaszowe 2 |
Proroctwo Sofoniaszowe 3 | Proroctwo Aggieuszowe  |
|