Biblia Wujka (1923)/Księga Habakuka 3


Poniżej znajduje się Księga Habakuka podzielona na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.


ROZDZIAŁ III.
Modlitwa Habakuka Proroka za niewiadomości.

Panie! słyszałem słuch twój i ulękłem się. Panie! dzieło twoje w pośrodku lat ożyw je.

W pośrodku lat oznajmisz; gdy się rozgniewasz, wspomnisz na miłosierdzie.

Bóg od południa przyjdzie, a Święty z góry Pharan, okryła niebiosa chwała jego, a wysławiania jego pełna jest ziemia.

Blask jego jako światłość będzie, rogi w ręku jego: tam jest zakryta moc jego.

Przed obliczem jego pójdzie śmierć, i wynidzie diabeł przed nogami jego.

Stanął i rozmierzył ziemię, pojrzał i rozwiązał narody, i skruszone są góry wieku, zniżyły się pagórki świata przed drogami wieczności jego.

Dla nieprawości widziałem namioty Murzyńskie, strwożą się skóry ziemie Madyan.

Izali na rzeki rozgniewałeś się, Panie! albo na rzeki zapalczywość twoja? albo na morze rozgniewanie twoje, który wsiędziesz na konie twoje, a poczwórne twoje zbawienie?

Wzbudzając wzbudzisz łuk twój, przysięgi pokoleniom, któreś rzekł.

10 Rzeki przerwiesz ziemię: widziały cię i bolały góry, nawałność wód przeminęła, wydała przepaść głos swój, wysokość podniosła ręce swoje.

11 Słońce i księżyc stanęły w mieszkaniu swojem w światłości strzał twoich, pójdą w blasku błyskającéj się włocznie twojej.

12 W zagniewaniu podepcesz ziemię, w zapalczywości uczynisz zdumiałe narody.

13 Wyszedłeś na zbawienie ludu twego, na zbawienie z Chrystusem twoim: zbiłeś głowę z domu niezbożnego, obnażyłeś grunt jego aż do szyje.

14 Przeklnąłeś berła jego, głowę waleczników jego, przychodzących jako wicher, aby mię rozproszyli: radość ich jako tego, który pożera ubogiego w skrytości.

15 Uczyniłeś w morzu drogę koniom twoim na błocie wód wielkich.

16 Usłyszałem, a wzruszył się żywot mój, od głosu zadrżały wargi moje: niech wnidzie zgniłość w kości moje, a podemną niech się zamnoży, abych odpoczął w dzień utrapienia, abych wstąpił do ludu naszego przepasanego.

17 Albowiem figa nie zakwitnie, a nie będzie owoców w winnicach. Omyli robota oliwy, i pola nie dadzą żywności, odcięty będzie z owczarni drób! i nie będzie skotu u żłobów.

18 A ja będę się w Panu radował i będę się weselił w Bogu, Jezusie moim.

19 Bóg Pan jest moc moja, i postawi jako jeleń nogi moje i po wysokościach moich poprowadzi mię zwyciężca, psalmy śpiewającego.