Biblia Wujka (wyd. 1839-40)/Modlitwa Manasse
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Biblia, to iest księgi Starego i Nowego Testamentu |
| Wydawca | Bartłomiej Jabłoński i syn |
| Data powstania | 1599 |
| Data wyd. | 1839-1840 |
| Miejsce wyd. | Lwów |
| Tłumacz | Jakub Wujek |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
|
| Indeks stron | |
|
Modlitwa Manasse, y dwoie Kśięgi, które pod imieniem trzećich y czwartych kśiąg Esdraszowych udawaią, tu na końcu na stronie, to iest, nie między inszemi kśięgami świętemi starego zakonu, które święty Synod Trydentski przyjął, y za święte a Boskie przyimować roskazał, położone są, aby do końca nie zginęły: ponieważ ie niektórzy święci oycowie czasem wspominaią, y w niektórych Bibliach Łacińskich, tak ręką pisanych, iako y w drukowanych się nayduią.
|
PAnie wszechmogący Boże oyców naszych, Abrahama, y Izaaka, y Jakoba, y naśienia ich sprawiedliwego, któryś stworzył niebo y źiemię ze wszytkim ich ochędostwem: któryś związał morze słowem roskazania twego, któryś zamknął przepaść, y zapieczętowałeś ią strasznym a chwalebym imieniem twoim: którego się wszytkie rzeczy lękaią y drżą przed obliczem mocy twoiéy. Abowiem nieznośna iest wielmozność chwały twoiéy, y nie wytrzymany gniew groźby twoiéy na grzészniki: a niezmierne y niedoścignione miłosierdźie obietnice twoiéy: boś ty iest Pan nawyższy, łaskawy, ćiérpliwy, y barzo miłośierny, y żałuiąc złego ludźi. Ty Panie, według wielkości dobroći twéy obiecałeś pokutę y odpusczenie tym, którzy zgrzészyli tobie, a z wielkośći miłośierdzia twego postanowiłeś grzésznikom pokutę ku zbawieniu. A tak ty Panie Boże sprawiedliwych, nie ustawiłeś pokuty sprawiedliwym, Abrahamowi, y Izaakowi, y Jakobowi, tym którzy nie zgrzészyli tobie: aleś ustawił pokutę dla mnie grzésznego: bom zgrzészył nad liczbę piasku morskiego: rozmnożyły się nieprawośći moie Panie, rozmnożyły się nieprawośći moie, y nie iestem godzien poyźrzeć y patrzyć na wysokość nieba, prze wielkość nieprawośći moich. Skurczyłem się pod wielą łańcuchów żelaznych, iż nie mogę podnieść głowy moiéy, ani mam wytchnienia: Abowiem wzbudźiłem gniew twóy, y złość uczyniłem przed tobą: nie czyniłem woli twoiéy, y nie strzegłem przykazania twego: stanowiłem obrzydłośći, y rozmnażałem obrażenia. A teraz upadam na kolana serca mego, prosząc u ćiebie dobrotliwości. Zgrzészyłem Panie, zgrzészyłem, y uznawam nieprawośći moie. A przetóż żądam prosząc ćię, odpuść mi Panie, odpuść mi, a nie zatracay mię społu z nieprawośćiami moimi, ani rozgniewany na wieki zachoway mi złośći, ani mię potępiay do niższych mieysc źiemie: Abowiemeś ty iest Bóg, Bóg mówię pokutujących: a okażesz nademną wszytkę dobrotliwość twoię: bo mię niegodnego zbawisz według wielkiego miłośierdźia twego, a będę cię chwalił zawsze po wszytkie dni żywota mego. Abowiem ćiebie chwali wszytka moc niebieska, a tobie iest chwała na wieki wieków. Amen.
