Bogurodzica. Pierwszy polski hymn narodowy/Tekst

<<< Dane tekstu >>>
Autor Jan Łoś
Tytuł Bogurodzica
Podtytuł Pierwszy polski hymn narodowy
Wydawca M. Arct i S-ka
Data wyd. 1922
Druk Drukarnia „Ursus” A. Paszkowski i S-ka
Miejsce wyd. Lublin
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

Tekst z rękopisu krakowskiego Nr. 408.

Tekst z rękopisu krakowskiego Nr. 1619.


TEKST
I.[PIEŚŃ BOGURODZICA].

1.Bogv rodzicza dzewicza bogem slawena maria
Vtwego syna gospodzina matko swolena maria
Sziszczi nam spwczi nam kyrieleyson

2.Twego dzela krzcziczela boszicze
Vslisz glosi naplen misli czlowecze
Slisz modlitwo¦ yo¦sz nosimi
A dacz raczi gegosz prosimi
a naswecze zbozni pobith
posziwocze raski pzbith ky’eleyson


II.[PIEŚŃ WIELKANOCNA].

3.Nasz dla wstal zmarthwich syn bozy
werzisz wtho czlowecze zbozny
ysz przesztrud bog swoy lud odyal dyabley strozey

4.Przidal nam sdrowa vecznego
starosto¦ scowal pkelnego
zmercz podyal swpomonal czloweka pirwego

5.Jensze trudi czirpal zawerne
yescze bil neprzespal zazmerne
alis sam bog zmarthwich wstal

6.Adame thi bozi kmeczw
thi syedzysz wboga weczw
domeszczisz thwe dzeczi gdzesz krolwya angely.

7.Thegosznasz domesczisz iezu xp̅e mili
bichom stoba bili
gdzeszie nam radwya swe nebeszke sily

8.Bila radosczy bila milosczy bilo vidzene
thworcza angelszke beszkoncza
thwczsze nam swidzalo dyable potampene

9.Ny szrebrem ny szlothem
nasz diablu othkwpil
szwa moycza zastapil.


III.[PIEŚŃ PASYJNA].

10.Czebye dla czlowecze dal bog przeklocz szobe
rancze nodze obe
kry swantha sla zboga nasbawene thobe

11.Werzisz wtho czlowecze iz iezucristh prawi
czirpal zanasz rani
swa swantho¦ crew przelal zanasz crzesczyani

12.Odwszy ogrzeyszne sam bog peczo¦ yma
dyablw yo¦ odthima
gdzetho sam krolwye xobyo¦ przyma

13.Maria dzewicze p[ro]smy sinka thwego
krola nebyeszkego
haza nasz hwchowa othewszego szlego

14.Amen [amen amen amen amen amen
amen] tako bogday
bichom szly swyczczy wray.


IV.[LUŹNE ZWROTKI].

12a. Jusz nam czasz godzyna grzechow szy kayaczy
bogu chwala daczy
szewszemy sylami boga milovaczy

(rp. warszawski z XV w. i inne prócz krak. II).

13a. O swyathy voczyesze vbogasz wczesze
prosz sza nasz gospodna
panny marey syna

(rp. warszawski z XV w.).

13b. Swyantha Katharzyna thy yesz bogu mila
prosz sza nasz gospodna
panny mariey syna

(rp. warszawski z XV w.).

13c. Szwathy stanislawye thysz v boga w szlawye
prosz za nasz gospodna
panny mariey syna

(rp. częstochowski z XV w.).

13d. Swiethi FFlorianie nasz mili patronie
pros za nami gospodna
paniei mariei syna.

(rp. krakowski III z p. poł. XVI w.).

13e. Zakonniku S. Ffranciszku pokorni
przez thve S. rany
vspomosz krzescziani

(tamże)

13f. Matko Klaro S. u boga za vzieta
pros za nami gospodna
paniei mariei sina

(tamże)

13g. Vssithki S. pani prosczie S. Anni
bi za nami prosila
panni mariei sina.

(tamże)

13h. Wszysczy szwyaczy przosczye nam grzesnim spomosczie
bysmy svamy bydlily
vyecznye boga chwalily

(rp. warszawski z XV w. i inne prócz krak. II i sandomierskiego)

13i. Poprzosmych yusz boga sza krola polskiego
y sza dzyakky gyego
aby ye bog vchowal ode wschego slego.

(rp. warszawski z w. XV).

Nadto notujemy tu jeszcze trzy zwrotki, a mianowicie zam. 13i zaraz po zwrotce 13 czytamy w rp. częstochowskim:

Maria dzyewycze proszy syną thwego
za krola polszkyego
y za bratha yego krola wagyerszkyego
a za krolowa zophia przesznye nam vczyeszną.

Wreszcie w rp. krak. III z p. poł. XVI w. zwrotka o św. Stanisławie umieszczona bezpośrednio po zwrotce zwróconej do Matki Boskiej (Maria dzeviczo...) brzmi:

Svieti Stanislavie nasz mili pathronie
proszą cziebie polianie
modl sie bogu za nie.

Po tem następuje zwrotka o św. Wojciechu:

Biskup S. Voiczech vzial do Polski pospiech
....... nievierni prusowie
zabili go przi sobie.

Wszystkie te „luźne zwrotki” przedrukowaliśmy z tekstu, umieszczonego przez M. Bobowskiego w Rozprawach Wydziału filolog. Akademji Umiejętności t. XIX w Krakowie z 1893.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Jan Łoś.