Burza (Sine, dymne, z ceglastą poświatą...)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Burza |
| Pochodzenie | Wybór wierszy M. Pawlikowskiej Bluszcz 1924-1930 |
| Wydawca | Bluszcz Pismo tygodniowe ilustrowane dla kobiet rok LXI nr 30 |
| Data wyd. | 21 lipca 1928 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skan na Commons |
| Inne | Cały zbiór |
| Indeks stron | |
BURZA
Sine, dymne
z ceglastą poświatą,
przędąc chmury, jak pośpieszną grzybnię,
leci gniewne, rozjuszone lato,
piorunami grożące niechybnie.
Już jaśminem
po ziemi
zamiata —
już z drzewami
mocuje się zbliska,
już gazetę śle na koniec świata,
już mi w sercu, śniętem sercu,
błyska.
Nie hamujcie burzy,
pięknej burzy,
modlitwami,
krzykiem nienawiści!
posłuchajcie opowieści liści:
jak liściowi liść szaleństwo wróży...
Nawałnicę, burzliwą kotarę
rzućcie na mnie,
na gasnącą świecę!
Niech się wszystko zakończy pożarem,
niech mnie z ziemi
jak wiedźmę wyświecą!
Śnięte serce
śnięte serce moje,
niech uzdrowią cię te niepokoje...
