Chłop sie ożeniwszy niewiedział co rzec

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Mikołaj Rej
Tytuł	Chłop sie ożeniwszy niewiedział co rzec
Pochodzenie	„Figliki“ ; wydanie z r. 1574
Wydawca	Wiktor Wittyg
Data wyd.	reprint 1905
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tekst; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

Chłop ſie ożeniwſzy niewiedział co rzec.

CHłop ſie głupi ożenił, niewiedział co s tym rzec.
Y nogę przełożywſzy, chciał od żony uciec.
Oná go uchwyćiwſzy, pytáłá co to maſz,
Rzekł: iż żołądź: przecżże go moiey śwince nie daſz.
A gdy mu ſie ſprzykrzyło, w brzuchu też krucżáło,
Potym głupie chłopiſko, w dłuż ią popryſkáło,
Mowiąc: ieſliżeś świniá, rácżyſz też ieść co maſz,
Bo ſie wierę żołędziu, nie záwżdy docżekaſz.

Chłop sie ożeniwszy niewiedział co rzec.

CHłop sie głupi ożenił, niewiedział co s tym rzec.
Y nogę przełożywszy, chciał od żony uciec.
Ona go uchwyciwszy, pytała co to masz,
Rzekł: iż żołądź: przeczże go moiey śwince nie dasz.
A gdy mu sie sprzykrzyło, w brzuchu też kruczało,
Potym głupie chłopisko, w dłuż ią popryskało,
Mowiąc: iesliżeś świnia, raczysz też ieść co masz,
Bo sie wierę żołędziu, nie zawżdy doczekasz.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Mikołaj Rej.