Ciężko na sercu — gdzież ponikły... (Heine, 1912)
| ←Śmierć jest wieczystą nocą... | Ciężko na sercu — gdzież ponikły... Z martwej roztoki Z „Księgi pieśni“ Heinego Heinrich Heine |
Skra spada z wysokości...→ | |
| Przekład: Władysław Orkan. |
11.
Ciężko na sercu — gdzież ponikły
Porządki proste dawnych lat?
Świat był podówczas jeszcze zwykły,
Ludzi spokoił boski bat.
A dziś, jakoby po pogrzebie:
Gdzie stąpisz, smętek cię wita;
Bogu się pono zmarło w niebie,
I dyabeł zadarł kopyta.
Tak nudnym świat już stał się lochem,
Tak wyziąbniętym — niema co kryć —
Że gdyby nie te miłości trochę,
To nie wartałoby tu być.
