Co Gelliusa nęci?
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Co Gelliusa nęci? |
Pochodzenie | Poezye Katulla |
Wydawca | Jan Czubek |
Data wyd. | 1898 |
Druk | W. L. Anczyc i Spółka |
Miejsce wyd. | Kraków |
Tłumacz | Jan Czubek |
Ilustrator | Włodzimierz Tetmajer |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
XCI.
CO GELLIUSA NĘCI?
Nie przetom cię, Gelliusie, darzył zaufaniem,
Opętan mojem nędznem, szalonem kochaniem,
Iżbym cię nie znał albo posądzał o cnotę,
Lub nie wiedział, żeś wylan na wszelką sromotę;
Lecz że moja kochanka, jak wiedziałem pewno,
Ni ci matką nie była, ni siostrą, ni krewną.
A lubo nas przyjaźni nić łączyła święta,
Anim myślał, że ta ci wystarczy ponęta.
Tobie snać wystarczyła, ciebie to złe nęci
Gdzie srom i bezeceństwo lub podłość się święci.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Katullus i tłumacza: Jan Czubek.