Co powiedał iż kurza noga zgorzała

<<< Dane tekstu >>>
Autor Mikołaj Rej
Tytuł Co powiedał iż kurza noga zgorzała
Pochodzenie „Figliki“
wydanie z r. 1574
Wydawca Wiktor Wittyg
Data wyd. reprint 1905
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
 

Co powiedał iż kurza nogá zgorzáłá.

WYęc go drudzy potkáli, á coż tám nowego,
Zgorzáłá Kurza nogá, z opátrzenia złego.
A Kurza nogá páłac ieſt zacny w Krákowie,
A więc fie zátroſkáli, oni proſtakowie.
Ten rzekł: nie lękaycie ſie, nie táć gdzie krol ſiada,
Ować to co więc kucharz s poſledniemi iada.
Zápomniał iey ná węglu piekąc między pępki,
Y támże iey odbieżał, bo chłop bárzo prętki.



 

Co powiedał iż kurza noga zgorzała.

WYęc go drudzy potkali, a coż tam nowego,
Zgorzała Kurza noga, z opatrzenia złego.
A Kurza noga pałac iest zacny w Krakowie,
A więc fie zatroskali, oni prostakowie.
Ten rzekł: nie lękaycie sie, nie tać gdzie krol siada,
Ować to co więc kucharz s posledniemi iada.
Zapomniał iey na węglu piekąc między pępki,
Y tamże iey odbieżał, bo chłop barzo prętki.






Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Mikołaj Rej.