Czas (Konopnicka)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Czas |
| Pochodzenie | Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom VII |
| Wydawca | Gebethner i Wolff |
| Data wyd. | 1915 |
| Druk | G. Gerbethner i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
...Szedł, zanim spostrzegłam, że idzie; iść będzie, gdy oczy moje nie będą Już oglądały śladów stóp
jego. Imię jego: Niestrudzony. Bóg zatrzymał się w dniu siódmym, lecz on i w tym dniu szedł także. Jedyna pokusa, przy której zwalnia kroku, jest — boleść.
...Gdy z nim idę, oszukuje mnie i porzuca u mogiły mojej; gdy mu się opieram, porywa mnie i unosi z sobą; gdy go wyprzedzam, walczy ze mną i zwycięża mnie.
...Biada mi, jeśli mówi do mnie, a nie słyszę go. Ale stokroć mi biada, jeśli milczy i nie przemawia do mnie.
...Oczy jego, w wieczność utkwione, nie patrzą na nic i na nikogo; przecież przed spojrzeniem tych oczu drży kwiat i serce człowieka.
