Czatyrdah (Mickiewicz, 1929)

<<< Dane tekstu >>>
Autor Adam Mickiewicz
Tytuł Czatyrdah
Pochodzenie cykl Sonety krymskie

Poezje (1929) tom I
Poezje rozmaite (1817-1854)

Wydawca Gubrynowicz i Syn
Data wyd. 1929
Druk W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd. Lwów
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
CXXI
CZATYRDAH

MIRZA

Drżąc, muślimin[1] całuje stopy twej opoki,
Maszcie krymskiego statku, wielki Czatyrdahu!
O minarecie świata! o gór padyszachu![2]
Ty, nad skały poziomu uciekłszy w obłoki,

Siedzisz sobie pod bramą niebios, jak wysoki
Gabryjel, pilnujący edeńskiego gmachu;[3]
Ciemny las twoim płaszczem, a jańczary strachu —
Twój turban z chmur haftują błyskawic potoki.

Nam czy słońce dopieka, czyli mgła ocienia,
Czy szarańcza plon zetnie, czy giaur pali domy —
Czatyrdahu, ty zawsze głuchy, nieruchomy,

Między światem i niebem, jak drogman,[4] stworzenia,
Podesławszy pod nogi ziemie, ludzi, gromy,
Słuchasz tylko, co mówi Bóg do przyrodzenia.






  1. Muzułmanin
  2. Padyszach, tytuł sułtana tureckiego.
  3. Zostawiam imię Gabryjela, jako powszechnie znajome, ale właściwym strażnikiem niebios podług mitologji wschodniej jest Ramek <konstelacja Arcturus>, jedna z dwóch wielkich gwiazd, zwanych as semekein.
  4. przewodnik





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Adam Mickiewicz.