Czem się za młodu skorupka napoi, tem na starość trąci

<<< Dane tekstu >>>
Autor Stanisław Jachowicz
Tytuł Czem się za młodu skorupka napoi, tem na starość trąci
Pochodzenie Upominek z prac Stanisława Jachowicza
Wydawca Jarosław Leitgeber
Data wyd. 1902
Miejsce wyd. Poznań
Źródło Skany na commons
Indeks stron
Czem się za młodu skorupka napoi, tem na starość trąci.



„Mój Wiesławku ukochany!
Czyż doczekam się odmiany?



Zawsze będziesz psoty płatał,
Po ogródku tylko latał
I czas drogi próżno trwonił,
Ptaszki i motylki gonił?“
Tak raz matka narzekała
I łzą gorzką się zalała;
A Wiesławek rósł w niecnocie,
Matka w smutku i kłopocie.

Próżne prośby, napomnienia,
On skłonności nie odmienia.
Wzrósł Wiesławek na Wiesława:
Łamał boskie, ludzkie prawa,
Za błyskotką marną gonił,
Kłamał, krzywdził i czas trwonił
I umarł w nędzy pod płotem.
Jakim jesteś w dzieciństwie, takim będziesz potem.






Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Stanisław Jachowicz.