Dłonie smutku (Orkan, 1912)
| ←Sąd boży | Dłonie smutku Z martwej roztoki z cyklu Smutna jest miłość... Władysław Orkan |
Powiedzcie, moje mogiły...→ | |
DŁONIE SMUTKU.
Ze mgły wysnute smutku dłonie
Kładą się na rany serca
I grają w mrokach krwi symfonię,
Która nożami w mózg się wwierca.
Tony najkrwawsze ze dna męki,
Snute jak jedwab pocichutku — —
O palce-noże srogiej ręki!
O dłonie smutku!...
