Doświadczone sekreta smażenia konfitur i soków/Wiśnie czarne

<<< Dane tekstu >>>
Autor Florentyna Niewiarowska
Wanda Malecka
Tytuł Doświadczone sekreta smażenia konfitur i soków
Podtytuł oraz robienia konserw, galaret, marmolad, lodów, wódek, likierów, nalewek, ratafij, najrozmaitszych konserw owocowych w spirytusie i occie, owoców suszonych w cukrze i t. p.
Data wyd. 1880
Druk Drukarnia Narodowa (Manieckich)
Miejsce wyd. Lwów
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Wiśnie czarne

Wybrać dużych, czarnych wiśni, zwanych hiszpankami, przebrać je starannie, pobrywać korzonki, opłókać w zimnej wodzie i wydrelować z nich pestki szpilką, pojedynczą lub piórkiem, uważając bardzo aby nie porozrywać wiśni. Potem zrobić gęsty syrop biorąc na pół kilogr. wiśni, jeden kilogr. cukru. Wsypać wiśnie na wrzący syrop i smażyć ciągle szumując, z początku na większym a później na słabszym ogniu. Za każdym razem gdy się mocniej zagotują, odsunąć rynkę na bok, szumować i potrząsać nią lekko, aby się wszędzie równo gotowały. Szumując łyżką srebrną, lub durszlakową, bardzo ostrożnie. Smażyć uważnie na boku pół godziny. Potem odstawić, a na drugi dzień wstawić wiśnie znów na ogień i smażyć, aż syrop gęstawy się zrobi. Gęstość syropu, spróbować na zimnym nożu. Jeżeli kropla syropu wzięta na nóż, spada zwolna i gęstnieje, wiśnie są już usmażone.
Wiśnie do legumin smażą się dłużej, biorąc pół kilogr. cukru na pół kilogr. wisień, wtedy nie uważa się na utrzymanie całości wisień, tylko na ich trwałość. Smażyć je dobrze do gęstości. Ostudzone złożyć w słój i dobrze obwiązać pęcherzem. Przechować w suchem i chłodnem miejscu.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Wanda Malecka, Florentyna Niewiarowska.