Do Laury (Weydź Aniele...)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Aleksander Fredro
Tytuł	Do Laury
Pochodzenie	Nieznany zbiór poezyj
Wydawca	Towarzystwo Miłośników Książki
Data wyd.	1929
Druk	W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

XXIII

DO LAURY

Weydź Aniele w moie progi,^[1]
O kochanko moiéy duszy!
Twéy dobroci podział drogi,
Ciężkich smutków łzy osuszy!

Z tobą, sobie się powrócę        5
Ty uleczysz serca ranę,
Znaydę spokóy, żal ukrócę,
I iak w nowém życiu stanę. —

Dnie pogodne i ia miałem,
Lecz niestety krótkie były!        10
Nadto Ludziom zaufałem,
I dnie moie się zacmiły. —

Iskrę sczęścia z smutków nocy,
Miłość iescze wydobyła,
Iskrę słabą, lecz w twéy mocy        15
By się w swiatło zamieniła. —

Lecz ieśli moie uwielbienie
Twoiéy litości niewznieci,
Wróconemu w czarne cienie,
Żadne czucie nieprzyswieci. —        20

Ach nieodsuń mi twéy ręki,
O iedyny móy Aniele!
Nieuwieczniay moiéy męki,
Życiem z tobą niech się dzielę. —

Wtedy w naysroższéy potrzebie,        25
Będę walczyć smutki w sobie,
Bylem tylko widział ciebie,
Bylem tylko był przy tobie. —

Tak starzec pozbawion wzroku,
Dzieciny wzywa pomocy,        30
By go wiedła krok po kroku
W nieustanney iemu nocy; —

Trzyma się rączki troskliwie,
I powolny iéy dotknięciu,
W ostatniém życia przędziwie        35
Dzieckiem bywa przy dziecięciu. —

↑ Trzy pierwsze zwrotki przekreślone ołówkiem w rkp.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Aleksander Fredro.

[1] Trzy pierwsze zwrotki przekreślone ołówkiem w rkp.

[1]