Do jejmości Strojnostarej

<<< Dane tekstu >>>
Autor Wacław Potocki
Tytuł Do jejmości Strojnostarej
Pochodzenie Ogród fraszek
Redaktor Aleksander Brückner
Wydawca Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wyd. 1907
Miejsce wyd. Lwów
Źródło Skany na commons
Inne Cały tom I
Indeks stron
Do jejmości Strojnostarej.[1]

Minęło lat sześćdziesiąt. Coż ci babko potym,
Stare kości kanaczyć i obciążać złotem?
Bo najchropawszej skórze, niźli wszytkie brzosty,
Choć piękne perły, właśnie pojątrzone krosty.
Ogon się też za tobą włoczy, proch ze smrodem        5
Na poły zostawiając po sobie odwodem.






  1. (F+.)





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Wacław Potocki.