Droga Chrześćianina Pielgrzymuiącego ku zbawiennéj Wiećznośći/Zamknienie
| <<< Dane tekstu >>> | ||
| Autor | ||
| Tytuł | Droga Chrześćianina Pielgrzymuiącego ku zbawiennéj Wiećznośći | |
| Data wyd. | 1891 | |
| Miejsce wyd. | Królewiec | |
| Tłumacz | Stefan Cedrowski | |
| Tytuł orygin. | The Pilgrim's Progress from This World, to That Which Is to Come | |
| Źródło | Skany na commons | |
| Inne | Cały tekst | |
| ||
| Indeks stron | ||
A tak moy miły czytelniku, powiedziałem ci moy sen: Teraz na tobie zależy, ieżeli go będziesz mogł wyłożyć, lub mnie lub sobie samemu, alboli też komu z przyiacioł twoich. Ale strzeż się, abyś go na złe nie wykładał; bo wtakowym raźie miasto tego, cobyś miał mieć pożytek, zaszkodzisz sobie, i na złe samego siebie użyiesz.
Strzeż się też, żebyś się nie zapatrywał barzo na pozwierzchność snu mego, abyś ztąd chciał wziąć okazyą do smiechu, niech tym się bawią dzieci i głupi, ale ty baday się samey istoty i rzetelnośći rzeczy własney. Odeym zasłonę, a wzrokiem umysłu twego przenikay aż do gruntu, nie uwodz się blaskiem kształtnych dyskursow, ale usiłuy wynaydować rzeczy pożyteczne pobożney duszy, ieżeli takich naleść pragniesz. Ieżeli naydżiesz, żem z mego dowcipu mieszał drwa, słomę, plewy i tym podobne rzeczy, odrzuć to smiało, a nie zachoway sobie, tylko złoto; jeżeli zaś trefunkiem narzuciłem go błotem, pamiętay, że nikt nierzuca jabłka dla ziarń. Ieźeliby się podobało wszystko odrzucić, może się trafić. Iednak ia niewiem, że mi tym sposbem ieszcze dasz okazyą złożyć drugi Sen.
