Dumka Sieroty
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Dumka Sieroty |
Pochodzenie | Poezye Studenta Tom I |
Wydawca | F. A. Brockhaus |
Data wyd. | 1863 |
Miejsce wyd. | Lipsk |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tom I |
Indeks stron |
DUMKA SIEROTY.
Powstań, powstań z pod mogiły!
Tobie kamień piersi gniecie,
Dzisiaj wieczór taki miły —
Matko! blaga twoje dziecię!
Jam ci przyniósł świeży wianek,
Na nim polna błyszczy rosa,
Z pod bławatów i z pod kłosa,
Co sierp u żął dziś w poranek ! —
Ach! tam tyle gwiazd się rusza
Gwiazd — jak niebios przestrzeń długa
Może tam i twoja dusza
Mruga — może na mnie mruga!
O! nie mruga matko moja,
Choć ja sam na całym świecie,
Wstań i dotknij kwiatków zwoja,
Bo tu woła twoje dziecię! —
Wstań powąchaj wonne kwiecie,
Weź kwiatuszek do twej skroni
I ukołysz Twoje dziecię,
Ach! Raz jeszcze na twej dłoni. —
Powstań, powstań z pod mogiły,
Jak tam gwiazda miga złota —
Cieniu boski! Cieniu miły!
Matko moja! jam sierota!
1853.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Tarnowski.