Nie kochaj mnie!
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Nie kochaj mnie! |
| Pochodzenie | Poezye Studenta Tom I |
| Wydawca | F. A. Brockhaus |
| Data wyd. | 1863 |
| Miejsce wyd. | Lipsk |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tom I |
| Indeks stron | |
Nie kochaj mnie! wołam głośno,
Nie kochaj! jęczę ze łzami,
Nie kochaj! pieśnią donośną
Gram smętnej lutni strunami!
Nie kochaj! a wiesz dla czego
Bo ja cię kocham, o miła!
A kogo kocham, dla tego
Tu przeznaczona mogiła —
I chciałbym sam wmówić w siebie,
Że cię nie kocham — szalony,
Bo przywiązaniu do ciebie,
Zagrają pośmiertne dzwony!
Pieśń djabelska! Pieśń anielska,
Śmiech ironji, Hymn harmonji,
Pieśń niemiła — pieśń przemiła!
Jak mogiła, w której miła!
Kogom kochał, utraciłem,
Każdy promień zgasł jak gwiazda,
Dziś jak smutne ptaszę gniazda
W ciemnościach duszy ożyłem!
Porosły ścieżki, któremi
Chodziliśmy dłoń w dłoni,
Powiędły kwiaty tej ziemi
Coś mi tuliła do skroni —
Mieć jedną wiosnę tak błogą!
Dziś mgły powietrza drżę chłodem,
Mój strumień ścina się lodem —
Suchy liść chrzęści pod nogą!
Błogosławione te gaje,
Gdzie dusza młoda, marząca
Wszych myśli światy i kraje
Z skał ulatała tęskniąca!
Powróci wiosna zielona
Zdrój ptasząt zaszumi hymnie —
Nie wróci chwila prześniona
Ciebie nie będzie już przy mnie!
