[65]4.
DUSZA I CIAŁO.
Wszystkie ludy wiedzieć muszą
Jeśli im rozum przyświéca,
Że między ciałem i duszą
Wielka zachodzi różnica.
Cóż jest ciało? kloc bez ruchu.
Dusza? siła nieugięta.
Na co ciało? by gnić w puchu,
Na co dusza? targać pęta.
Prometeusz zlepił człeka,
Ogień duszą go przeniknął:
Kichnął człowiek, i zdaleka
Prometeusz „sto lat!” krzyknął.
[66]
Gdy się balon rwie, szamota,
Żywo sznury odciąć trzeba;
Tak się dusza w więzach miota,
Tak się gwałtem rwie do nieba.
Kiedy w ciele duszy niéma,
Kto chce, miota niém wszechwładnie:
Niech się o mur wsparte trzyma,
Lada wietrzyk, ciało padnie.
Bracia! uczyć was nie trzeba,
Co iest ciało niewładnące:
Dusza lecąc wprost do nieba
Zwali martwych ciał tysiące.
Już się niebo nam uśmiecha,
Jarzmo ciałem, wolność duszą:
Jak wiatr trupa, dzieci Lecha
Tłum bez duszy zbiją, skruszą.
[67]
Wszyscy wiedzą, powiedziałem,
Jeżeli rozum przyświéca,
Że między duszą i ciałem
Wielka zachodzi różnica.
