Dziecięca pieśń
<<< Dane tekstu | |
Autor | |
Tytuł | Dziecięca pieśń |
Pochodzenie | Puk z Pukowej Górki |
Wydawca | Wydawnictwo Polskie |
Data wyd. | 1935 |
Druk | P. Mitręga |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Tłumacz | Józef Birkenmajer |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
Ojczyzno nasza! ślubujemy tobie
miłość i pracę w każdej życia dobie,
iż głos twój zawsze do czynu nas zbudzi,
kiedy już z dzieci wyrośniem — na ludzi!
Ojcze miłościw, który jesteś w niebie!
wspomóż swe dziatki, gdy wzywają ciebie!
abyśmy mogli za Twemi rozkazy
nieść poprzez wieki dziedzictwo bez skazy.
Naucz nas w prawdzie, w pilnej cierpliwości,
jarzmo swe dźwigać od wczesnej młodości,
by, gdy czas przyjdzie, Łaska Twa nam dała
tę Prawdę, z której Ludzkość żyje cała...
Naucz nas — jako nad sobą panować,
czystych i silnych dniem i nocą prowadź,
abyśmy kiedyś umieli w potrzebie
godną i hojną dać ofiarę z siebie.
Naucz nas — Ciebie uważać za Sędzię,
a nie sąd druhów zawsze mieć na względzie,
byśmy szli z Tobą, niczem się nie trwożąc,
ani przed łaską pospólstwa nie korząc.
Naucz nas mocy, lecz nie dopuść, aby
myślą lub czynem był skrzywdzon człek słaby;
użycz nam jeno onej mocy męskiej,
która człowieka pokrzepia wśród klęski!
Ucz nas wesela w prostoty dziedzinie
i szczęścia, które z czystych źródeł płynie,
ucz nas przebaczać winy naszym bliźnim —
niech kwiat ten cały miłością użyźnim!
Ojczyzno nasza, wiaro nasza, chlubo!
za którą ojcom ginąć było lubo!
Tyś naszą matką! ofiarujem tobie
myśl, dłoń i serce w każdej życia dobie!