Dziecięciu nowourodzonemu

V. Dziecięciu nowourodzonemu.




Po tylu kwiatkach, które los zazdrosny
W samych pierwiastkach miłéj zwarzył wiosny,
Nowy się rodzisz fiołeczku światu,
Na rozkosz ojcu, i matce, i bratu.

Wróżyć nie umiem, ukochane dziecię,
Jaka cię dola ma spotkać na świecie.
Wiele lat jeszcze porwie wiek skwapliwy,
Nim powiem, żeś jest grzeczny i cnotliwy.

To jednak śmiele mogę ci rokować:
Jeśli rodziców będziesz naśladować,
Będziesz zapewne, łatwo tego dociec,
Piękny jak matka, poczciwy jak ociec.
1771, III, 364.




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Adam Naruszewicz.