Dziecko (Antoniewicz)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Karol Antoniewicz
Tytuł	Dziecko
Pochodzenie	Poezye O. Karola Antoniewicza T. J.; cykl Sonety
Redaktor	Jan Badeni
Wydawca	Spółka Wydawnicza Polska
Data wyd.	1896
Druk	Drukarnia «Czasu»
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały cykl; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cały tom II; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

DZIECKO.

Weth wayworn feet a pilgrim woe begone
Life ’s upward road — I jurney ’d many a day
And hymning many a sad yet soothing lay
Beguil ’d my wandering with the charms of song!

SOUTHEY.

Dziecko, nim zimna burza go obwieje,
Wesoło życia pielgrzymkę poczyna,
Pomiędzy kwiaty kręci się drożyna,
Z każdego pączka natura się śmieje.

Los go nie wtrąca w nieszczęścia koleje,
Zdrój czystych pociech sączyć się poczyna,
Kwiatami cała zasiana dolina
Szczęścia przyszłego wzbudza w nim nadzieje.

Jemu tak pięknie wiosną się zieleni,
Czas jego kwiatów jeszcze nie porywa
I w łzę rozpaczy łzy uciech nie mieni.

Co żal lub smutek, on tego nie czuje;
Tych słodkich soków jeszcze świat nie truje,
Które niewinność w kielich życia wlewa.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Karol Antoniewicz.