[18]4.
DZIEWCZYNA I KRAKUS.
(napisana w lublinie d. 11. stycznia).
(Na Nutę: Chałupeczka niska).
Targa swój wianeczek
W rzewnych łzach dziewczyna,
Że jej kochaneczek
Idzie do Lublina.
Bo w Lublinie są krakusy,
Żwawe chłopcy i wiarusy.
„Nie idź, nie idź Janku,
Śmierć tam grozi tobie;
Czyż ja bez ustanku
Płakać mam w żałobie.”
„Uśmiérz dziewczę swe katusze,
Ja Ojczyznie służyć muszę!”
[19]
„Ostre tam szabelki,
Kulki ołowiane;
Pójdziesz na bój wielki,
A ja żyć przestanę.“
„Utul dziewczę troski swoje,
Będziemy żyć wraz oboje.“
„Jak cię moskal srogi
Zrani lub zabije,
Jak wrócisz bez nogi,
Tego nie przeżyję.“
„Choć poniosę śmierć lub bliznę,
Lecz poratuię ojczyznę.“
„A więc z sobą razem
Zabierz twą dziewczynę;
Jak zginiesz żelazem,
I ja z tobą zginę.“
„Siedź, siedź, dla mnie Bóg cię chowa,
Daj buziaka, bywaj zdrowa!“
