Encyklopedja Kościelna/Ampułka
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Ampułka, z łacińskiego ampulla, banieczka wydęta. Dwie takie ampułki, nie zawsze jednak wydętego kształtu, używają się przy Mszy św. z winem i wodą. Wedle rubryki Mszału, powinny być szklanne (vitreae), jakoż takie najlepsze, bo je najłatwiej utrzymać w czystości, żadnego niebezpieczeństwa grynszpanu, i w takich łatwiej odróżnić wino od wody. Mogą być jednak złote, srebrne, a choćby cynowe, lecz w takim razie należy je rozróżnić literami V (vinum) i A (aqua). — Ampułkami się też nazywają w Pontyfikale one trzy duże naczynia, w których się oleje święcą; naczyńka do przechowywania olejów śś., pospolicie z łacińska waskulami zowią. Ampułka święta lub cudowna (sacra) św. Remigjusza, biskupa reimskiego, była to banieczka, podług podania, przez gołębicę świętemu przyniesiona, przy chrzcie Klodoweusza, króla Franków (r. 496), z któréj następnie brano olej św. Catechumeuorum, przy koronacji królów francuskich, tamże odbywanej. Podczas rewolucji francuskiej zniszczoną została przez Rühla, ze Strasburga, zapalonego nienawiścią wiary. X. S. J.
