Encyklopedja Kościelna/Antiocheńska szkoła
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Antiocheńska szkoła. Obok Aleksandrji, stolicy pogańskiej i chrześcjańskiej nauki, szkoła antjocheńska odznacza się w III i IV w. Wprawdzie, każdy znakomitszy kościół miał wówczas swoją szkołę, ale wyższe teologiczne wykształcenie można było otrzymać tylko w Rzymie, w Aleksandrji i w Antjochji. Szczególniej też w Antjochji kwitnęły studja egzegetyczne i w ogóle biblijne. Egzegeza tej szkoły odznacza się wiernością i ścisłém wyszukiwaniem literalnego znaczenia tekstu. Znakomici ludzie wyszli z tej szkoły, jak np. Teofil, znany ze swych 3 ksiąg do Autolika; biskup Serapion (Euzeb. H. E. VI, 10), uczony męczennik Lucjan, kapłan Doroteusz, Melecjusz, u którego św. Chryzostom przez rok pozostawał, ucząc się rzeczy Bożych, bp Flawjan, Djodor z Tarsu, Cyryl jerozolimski, Teodor mopswesteński. Uczone prace tych ludzi pozwalają wnosić o świetnym stanie szkoły, jaka ich wydała.
