Encyklopedja Kościelna/Ariston z Pelli
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1873 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Ariston z Pelli (Aristo Pellaeus), miasta we wschodniej Palestynie za Jordanem, żyd nawrócony do wiary chrześcjańskiej, w pierwszej półowie II w. Św. Maksym wyznawca (Scholia ad Dionysium, de Mystica Theol. c. 1), żyjący w VI w., czytał Disputationem Papisci ac Jasonis, pisaną przez tego Aristona, i dodaje, że Clemens Alexandrinus in libro VI Hypotyposeon przypisywał tę dysputę św. Łukaszowi. Co do Jazona, Prawdopodobnie jest to ten, o którym Act. 17, 5. Rom. 16, 21. Papiscus zaś był żyd aleksandryjski. Z nim Jazon miał dysputę o prawdziwości religji chrześcjańskiej i nawrócił go. Acta tej disputationis wyszydzał Celsus, filozof pogański; lecz Origenes oddaje im pochwałę (contra Celsum, w półowie lib. IV). Czytał je także św. Hieronim (Quaestiones in Genes.), na język łaciński przełożone przez jakiegoś Celsa i opatrzone przedmową tegoż do Wirgiliusza biskupa[1]. Dziś tej dysputy nie mamy, oprócz fragmentów przechowanych nam przez innych pisarzy. Ob. Otto, Corpus apologetar. christian, saec. II, Jena 1872, t. IX. X. W. K.
- ↑ Wydawaną była zwykle ta przedmowa Celsa w Opera S. Cypriani, jako dzieło Ś. Cyprjana. Cf. Petavii, Dogmata Theologica, t. IV par. II, l 13, c. 2,