Encyklopedja Kościelna/Bardziński Jan Alan
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom II) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Bardziński Jan Alan, ur. 1657, skończywszy szkoły w Krakowie, wstąpił do dominikanów w Warszawie (1674). Pracowity, gorliwy i uczony zakonnik, pozostawił po sobie kilka tłumaczeń, jako to: Tragedja o podagrze Lucjana; Farsalia Lukana; Pociecha filozofji Boecjusza; Tragedje Seneki. Bardziński walczył przeciwko uprzedzeniom swojego czasu, przeciwko każeniu języka makaronizmami, dowodząc dziełami swemi, że język polski jest tyle bogaty, że może łatwo wyrazić piękności klassycznych oryginałów. Wielką też z tego względu względem naszego piśmiennictwa położył zasługę. Prócz tego napisał wierszem łacińskim Breve compendium summae Angelicae, Vars. 1075[1] in 4 str. 484 i Ordo ac Series summorum Pontificum Rom. cui adjunguntur: series historica Sacr. Conc. Oec. et Gener. Tridentini, ac demum discursus de ortu musicae. 1707, Cracoviae, in 4 p. 116. Tłumaczenie jego Juwenalisa i Klaudjana zaginęło w rękopiśmie r. 1807, w czasie zajęcia na lazaret klasztoru warszawskiego przez Francuzów.
