Encyklopedja Kościelna/Barlaam św.
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom II) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Barlaam św. męczennik (19 Paźdz. gdzieindziej 27 St.) z chald. Bar-laam, syn ludu. Barlaam był włościaninem ze wsi leżącej pod Antjochją, pracował około ziemi, prace te uświęcił wielką cnotą. Znał on tylko naukę Ewangelji i ta mu wystarczyła na zawstydzenie potęgi pogańskiej i ku wzniesieniu się na najwyższy stopień bohaterstwa. Za wiarę uwięziony, wytrzymał tortury i wszelkiego rodzaju cierpienia. Ponieważ w żaden sposób nie chciał kadzenia składać przed bałwanem, zamierzono go do tego doprowadzić w ten sposób, że włożono w jego ręce kadzidło, a następnie rękę na węglach zarzących się na ołtarzu rozpostarto; zrobiono tak w przekonaniu, iż Barlaam, usuwając rękę od ognia, zrzucić z niej musi kadzidło, które tym sposobem padnie na węgle i wyda dym ofiarny. Święty jednak, który obawiał się zgorszenia i unikając najmniejszego nawet pozoru przeniewierzenia się Jezusowi, nieporuszył ręki, chociaż mu się ta spaliła. Na widok takiej odwagi, szyderstwa pogan zamieniły się na podziw nad męztwem tego chrześcjańskiego Mucjusza Scevoli. Greckie akta tego Św. (ap. Lambec. Comment. de biblioth. Vindob. t. 8, p. 227), wydał w tłumaczeniu łaciń. Baltus, w Dijon 1720. S. Barlaama łączą z św. Jozafatem (27 Listop. gdzieind. 2 Kw. 30 Maja). Ten miał być kapłanem i pustelnikiem na pustyni Sennaar. Przebrany za kupca, miał on w Indjach nawrócić Jozafata, syna jakiegoś króla indyjskiego. Podług Mart. Romanum święci ci czczeni są w Indjach, a św. Jan Damascenus życie ich miał opisać; ale opis ten uważany jest za nieautentyczny. N.
