Encyklopedja Kościelna/Barlet Gabrjel
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom II) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Barlet, albo Barletta Gabrjel, dominikanin włoski, żyjący w XV w. † 1470, zrobił sobie tak wielki rozgłos swemi kazaniami, iż o jego sposobie mówienia było przysłowie: nescit praedicare, qui nescit barletare. Jednakże kazania jego drukowane są tak dziwaczne i śmieszne, rzeczy święte są tu tak niewłaściwie mieszane z nieświętemi, mieszanina tak jest częstokroć oburzającą, iż trudno go stawiać na równi z Abrahamem (ob.) od S. Klary i innymi tego rodzaju kaznodziejami, i że słusznie powątpiewają uczeni, czy kaznodzieja ów mógł coś podobnego prawić z kazalnicy, i prawdopodobną téż jest rzeczą, co przypuszcza Leander Alberti († 1552, prowincjał dominik. wydał r. 1517 in fol. Historję sławnych ludzi swego zakonu), że jakiś lichy mówca wydał swoją robotę pod jego imieniem, aby jej lepsze powodzenie zapewnić. Kazania te miały przeszło 20 wydań. Pierwsze wydanie w Brixen 1498. Protestanci, którzy w braku argumentów radzi posługują się w obronie swej sprawy opowiadaniem niedorzeczności, popełnianych przez katolików, wytykają im kazania Barletty. Ale niedorzeczność jakiejś osoby nie może być argumentem przeciwko Kościołowi. Ob. Feller, Biogr. universelle. N.
