Encyklopedja Kościelna/Brema
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom II) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Brema (biskupstwo). W skutek zwycięztw swoich nad Saksonami, Karol W. 788 r. założył biskupstwo w Bremie, którego pierwszym biskupem był Willehad. Djecezja jego obejmowała Fryzję i część południową Wigmodji, i zależała od arcybiskupstwa mogunckiego. Dokumenty fundacji tego biskupstwa, które, osobliwie od pokoju w Salza w 803 r., stało się jedną z najważniejszych stacji rozszerzenia chrześcjanizmu na północy, znajdujemy u Adama bremeńskiego (ob.). Za ś. Ansgarego († 865) biskupstwa hamburgskie i bremeńskie były połączone w jedno arcybiskupstwo hamburgsko-bremeńskie, mimo wieloletniej opozycji arcybiskupa kolońskiego, któremu przedtém Brema była podległą. Arcybiskup Adaldar († 909) położył podstawę późniejszej świetności i potęgi doczesnej tej stolicy. W XIII w. potęgę znacznie ograniczyli mieszczanie, kapituła i szlachta. W XII w. stolica arcybiskupia przeniesioną była z Hamburga do Bremy. Pomimo energicznej opozycji arcybiskupa Krzysztofa († 1558), protestantyzm zakradł się do kapituły; następny biskup został protestantem. Do czasu ustanowienia stolicy w Lund, arcybiskupstwo hamburgsko-bremeńskie było prymasowską stolicą całej północy. Pomiędzy arcybiskupami liczy się wielu mężów, odznaczających się nauką i cnotą. R. 1328 arcybp Burchard odprawił tu sobór prowincjonalny; Jan III polecił wydrukować r. 1511 w Strasburgu Missale Ecclesiae Bremensis, mszał wysoce ceniony, z przyczyny swojej rzadkości. Cf. Hamburg.
