Encyklopedja Kościelna/Complex
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom III) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1874 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Complex, współwinny, w szerszém znaczeniu tego wyrazu nazywa się każdy, kto z własnej winy ma z kim udział w karygodnej czynności. W języku teologicznym przez wyraz ten rozumie się szczególniej complex sacerdotis in peccato turpi, h. e. in omni peccato gravi contra sextum decalogi praeceptum etiamsi non sit consummatum, imo licet sit solus tactus turpis aut colloquium inhonestum (nec interest, quod fortasse confessarius nondum fuit sacerdos, quando haec patravit, vel poenitens impuber). Co do tej współwinności, confessarius caret omni jurisdictione erga complicem suum, donec hic ab alio absolutus fuerit, ita ut invalida sit absolutio ab ipso impertita non solum quoad peccatum, cujus fuit particeps, sed etiam quoad caetera peccata, quorum in eadem confessione complex se accusat (Bened. XIV, Bulla Sacram, poenitentiae 1 Jun. 1741). Przekraczający ten zakaz popadają w klątwę zarezerwowaną Stolicy Apost. Jedynym wyjątkiem od prawa jest tu niebezpieczeństwo śmierci; sacerdos potest in articulo mortis absolvere complicem si non possit advocari alius sacerdos (Bened. XIV. Bulla, Apostolici muneris 8 Febr. 1745). Deleto illo peccato per absolutionem ab alio impertitam, jam cessat prohibitio et reviviscit jurisdictio; verum si quis pudor maneat in sacerdote, qui miseranda fragilitate peccatum turpe patraverit, si quis honor sacramento debitus, nunquam in posterum complicis confessionem excipiet. Facillime quoque periculum novi lapsus aut saltem gravis tentationis in directione talis poenitentis subire potest.