Encyklopedja Kościelna/Czesław błogosławiony
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom III) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
Czesław błogosławiony, wyznawca (20 al. 16 Lip.), syn Eustachego Odrowąża, pana Końskich, brat ś. Jacka, ur. 1180 w djecezji wrocławskiej, we wsi Kamień. Po ukończeniu nauk w Krakowie, wysłany przez wuja Iwona, bpa krak., do Włoch, uczył się tam teologji; po powrocie został kanonikiem krak. a następnie kustoszem sandomierskim. Towarzysząc bpowi Iwonowi w jego podróży do Rzymu, cnotami św. Dominika ujęty, wraz z bratem Jackiem przyjął 1218 r. habit dominikański. Opowiadał słowo Boże z nawróceniem dusz wielu, najprzód w Pradze, gdzie wystawił klasztor swego zakonu, później na Szląsku i w Polsce. We Wrocławiu, gdzie fundował kościół ś. Wojciecha, dłużej przebywając, ś. Jadwigę na drodze doskonałości prowadził i Wrocławian od Tatarów (r. 1240) modlitwami swemi ocalił. Gdy bowiem pokazał się na murach zamku, do którego schronili się mieszkańcy miasta, nad głową jego okazał się ognisty płomień, który z szybkością błyskawicy ku obozowi nieprzyjacielskiemu się zwrócił i przestraszonych Tatarów do ucieczki zmusił. Cz. um. w Lipcu 1242 lub 1247. Relikwje jego zachowały się we Wrocławiu. Cześć oddawaną mu od niepamiętnych czasów Klemens XI roku 1713 zatwierdził. Znajduje się pod 16 Lip. w Martyrologjum dominikanów. Klemens XII cześć tę do Polski rozciągnął 1735 r. Żywot Czesława z dawnych dokumentów zebrał Bzowski, Tutelaris Silesiae (ob. wyż. s. 78), przedruk ap. Bolland. Acta ss. 16 Jul., z dodaniem Comment. histor.; cf. Pruszcz, Forteca duchowna.
