Encyklopedja Kościelna/Facundus
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom V) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Facundus, biskup Hermiany w Afryce. Znajdował się on w interesach kościoła afrykańskiego w Konstantynopolu wówczas, kiedy cesarz Justynjan chciał przeprowadzić potępienie tak zwanych Tria capitula (ob.). F. wszystkie swoje usiłowania obrócił na obronę tych pism, w przekonaniu, że tym sposobem broni powagi soboru chalcedońskiego. W Kstplu napisał swoje obszerne dzieło: Pro defensione trium capitulorum libri XII ad Justinianum imperatorem, w którem Ibasa edesseńskiego a szczególniej Teodora mopswesteńskiego broni z wielką erudycją i zręcznością. R. 546 oddzielił się od jedności kościelnej z patrjarchą Mennasem. Po przybyciu Papieża Wigiljusza do Kstpla, bronił znowu Tria capitula i w przeciągu 7 dni napisał o nich swoje zdanie, będące prawdopodobnie wyciągiem z obszerniejszego jego dzieła. Wraz z innymi, jego zdanie podzielającymi, wysłany przez cesarza na wygnanie, umarł po r. 571 w rozdwojeniu z Kościołem. Na wygnaniu napisał księgę Contra Mutianum Scholasticum, w obronie swojej i swoich towarzyszów, gdzie dowodzi, że słusznie zerwał z Kościołem. Dochowało się trzecie jego pismo: Epistola fidei catholicae in defensionem trium capit. Oba pierwsze pisma wydał po raz pierwszy Sirmond, z uwagami, Paryż 1629, przedr. w X t. Bibl. maxima Lugd. List zaś wydany w Dacherii, Spiellegium III 106. Wszystkie trzy dzieła razem z dziełami Optata milewitańskiego wyszły w Paryżu 1676, cura et studio Philippi Priorii, ap. Gallandi, Bibl. XI 665; ap. Migne, Patrol, lat. t. 67. N.
